نضر بن شمیل مازنی در معارف و سیره رضوی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Ali (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

نضر بن شمیل متولد مرو، بزرگ‌ شده بصره، شاگرد خلیل بن احمد، متوفای مرو، صاحب غریب القرآن[۱].[۲]

او از بزرگان و اکابر علم و ادب و نحو و لغت، در دوره خلافت مأمون بود. به جهت این که مأمون در خراسان دانشمندان را به بحث و مناظره دعوت می‌نمود، او از بصره به خراسان آمد و در مرو اقامت گزید و در آنجا مدرسه‌ای ادبی تأسیس کرد که طلاب زیادی در آن مدرسه با علوم و معارف روز آشنا می‌شدند[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. نویهض، معجم المفسرین، ج۲، ص۷۰۲.
  2. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۴۳.
  3. تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۴۱.
  4. محمدی، حسین، رضانامه ص ۷۶۷.