حماد بن عثمان ناب

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

آشنایی اجمالی

حماد بن عثمان بن زیاد ناب رواسی کوفی ذوالناب از موالی قبیله ازد یا غنی بود[۱] و از یاران و راویان امام صادق، امام کاظم و امام رضا(ع) به شمار می‌‌رود.[۲] همچنین از ابوبصیر[۳] و عمار بن موسی روایت کرده است.[۴] او را از اصحاب امام جواد(ع) نیز به شمار آورده‌اند[۵] که اگر وفات او را در سال ۱۹۰ هـ بپذیریم، دیگر نمی‌تواند صحابی امام جواد(ع) باشد. ابن ابی عمیر، محمد بن ولید خزار، حسن بن علی وشاء، حسن بن علی بن فضال[۶] و حماد بن عیسی[۷] از او نقل روایت کرده‌اند. رجالیون شیعه حماد را توثیق نموده و جلیل القدر توصیف می‌‌کنند.[۸] از اینکه نجاشی نام وی را در کتاب خود نیاورده و از حماد بن عثمان فزاری یاد کرده است،[۹] به نظر می‌‌رسد آن دو را با هم متحد بداند. حماد از اصحاب اجماع است[۱۰] یعنی روایتی که او در سندش قرار داده، با شرایطی صحیح تلقی می‌‌شود. مرگ وی را در کوفه به سال ۱۹۰ هـ نوشته‌اند.[۱۱] از حماد کتاب الحدیث[۱۲] و قصیده‌ای بر جای مانده است.[۱۳].[۱۴]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی ۱۷۳ و ۳۴۶.
  2. رجال البرقی ۲۱، ۴۸ و ۵۳ رجال ابن داوود ۱۳۱.
  3. اختیار معرفة الرجال ۱۷۳.
  4. جامع المقال ۸۲.
  5. رجال ابن داوود ۱۳۱.
  6. الفهرست (طوسی) ۶۱.
  7. جامع المقال ۱۰۷.
  8. الفهرست (طوسی) ۶۰.
  9. رجال النجاشی ۱/۳۳۹.
  10. اختیار معرفة الرجال ۳۷۵.
  11. تنقیح المقال ۱/۳۶۶.
  12. الذریعه ۶/۳۲۶.
  13. رجال البرقی ۲۱.
  14. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۹۶.