شأن نزول آیه ولایت در تاریخ اسلامی

شأن نزول آیه

روزی فقیری به درخواست کمک به مسجد پیامبر (ص) آمده بود، از مردم تقاضای کمک کرد، اما هر چه گفت کمتر جوابی شنید. او که از کمک مردم مأیوس گشته بود، رو به سوی آسمان کرد و اظهار داشت: خدایا! من به مسجد پیامبرت آمدم، از مردم تقاضای کمک کردم، اما کسی کاری نکرد. امیرمؤمنان (ع) در حالی که نماز می‌خواند با دست خود به او اشاره نمود. او نیز به طرف علی (ع) رفته و انگشتر را از دست راست آن حضرت در حالی که در رکوع بود بیرون آورد.

جبرئیل بعد از این حادثه آیه إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ^[۱] را بر پیامبر (ص) نازل کرد. پیامبر با جمعی از یاران خود به جست‌و‌جو به مسجد آمد. آنها سائلی فقیر را دیدند که از درب مسجد بیرون می‌آید. پیامبر به او فرمود: آیا کسی چیزی به تو داد؟ آن شخص گفت: آری. آن حضرت پرسید: چه چیزی داد؟ فقیر گفت: این انگشتر را. آن حضرت فرمود: چه کسی این را به تو داد؟ فقیر پاسخ داد: آن شخص که در حال نماز است، به امیرمؤمنان (ع) اشاره کرد. آن حضرت فرمود: در چه حالتی بود؟ فقیر گفت: در حال رکوع. در اینجا پیامبر (ص) تکبیر گفت، اهل مسجد هم به دنبال تکبیر پیامبر، تکبیر گفتند^[۲].^[۳]

منابع

جاودان، محمد علی، جانشین پیامبر

پانویس

↑ «سرور شما تنها خداوند است و پیامبر او و (نیز) آنانند که ایمان آورده‌اند، همان کسان که نماز برپا می‌دارند و در حال رکوع زکات می‌دهند» سوره مائده، آیه ۵۵.
↑ تفسیر الطبری، ج۱۰، ص۴۲۵ و ۴۲۶؛ تفسیر القرآن العظیم (ابن کثیر)، ج۳، ص۱۲۶؛ اسباب النزول (واحدی)، ج۱، ص۲۰۱؛ البدایة و النهایة، ج۱۱، ص۹۳؛ انساب الاشراف، ج۲، ص۱۵۰؛ شرح نهج البلاغه (ابن ابی الحدید)، ج۳، ص۲۷۷.
↑ جاودان، محمد علی، جانشین پیامبر، ص ۳۰۱.

[1] «سرور شما تنها خداوند است و پیامبر او و (نیز) آنانند که ایمان آورده‌اند، همان کسان که نماز برپا می‌دارند و در حال رکوع زکات می‌دهند» سوره مائده، آیه ۵۵.

[2] تفسیر الطبری، ج۱۰، ص۴۲۵ و ۴۲۶؛ تفسیر القرآن العظیم (ابن کثیر)، ج۳، ص۱۲۶؛ اسباب النزول (واحدی)، ج۱، ص۲۰۱؛ البدایة و النهایة، ج۱۱، ص۹۳؛ انساب الاشراف، ج۲، ص۱۵۰؛ شرح نهج البلاغه (ابن ابی الحدید)، ج۳، ص۲۷۷.

[3] جاودان، محمد علی، جانشین پیامبر، ص ۳۰۱.

[۱]

[۲]

[۳]