سیره اخلاقی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

در بررسی سیره، به دنبال هر نوع فعل و رفتار - از هر کس نیستیم؛ بلکه به دنبال مجموعه‌ای از اعمال و رفتار افراد حکیم و عاقلی هستیم که دارای ویژگی‌های خاصی هستند و صلاحیت رهبری و هدایت مردم را دارند. بر این اساس، صرفاً نقل تاریخ، حوادث، رویدادها و رفتار و گفتار پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) هدف این نوشتار نیست و نمی‌تواند برای ما کافی باشد.[۱].

معناشناسی

سیره اخلاقی و تربیتی معصومین(ع) عبارت است از: «سبک، روش و قواعد خاص رفتار معصومین(ع) که از جنبه‌های گوناگون زندگی آنان، قابل استنباط است». بدین ترتیب، هر رفتاری که از معصوم(ع) سرزده است، چه در محیط فردی و عبادی و بدون توجه به دیگران، و چه در محیط اجتماعی و تربیتی به منظور اثر‌گذاری بر دیگران، منشأ استخراج سبک و روش کلی رفتاری ایشان قرار می‌گیرند.[۲].