بحث:حضرت فاطمه بنت اسد
مقدمه
مادر بزرگوار علی بن ابی طالب(ع) و همسر فداکار ابوطالب به منزله مادر رسول خدا(ص) بود. آن حضرت فرمود اگر مادرم فاطمه، وفات یافت مرا خبر دهید؛ وقتی او از دنیا رفت، پیامبر(ص) بر جنازه‌اش حضور یافتند. هنگامی که برای ایشان قبری حفر شد، به پشت، داخل آن خوابیده و قرآن خواندند؛ آنگاه پیراهن خود را کف قبر پهن کرده و او را بر آن خوابانیدند، سپس بر او نماز گزارده و فرمودند: هیچ کس جز فاطمه بنت اسد از فشار قبر در امان نمی‌ماند. گفتند: ای رسول خدا(ص) حتی قاسم، (فرزند شما)؟ آن حضرت فرمودند و حتی قاسم و ابراهیم[۱]. پیامبر(ص) در وفات مادر گرامی حضرت علی(ع) تابی فراوانی می‌کردند. وقتی دلیل آن را پرسیدند، فرمودند: او به راستی مادرم بود؛ چراکه کودکان خود را گرسنه می‌داشت و مرا سیر می‌کرد، آنان را خاک آلود می‌گذاشت و مرا شسته و آراسته می‌داشت، به راستی که او مادرم بود[۲].
سمهودی روایت می‌کند، آن حضرت بر قبر فاطمه نشسته و فرمود: رحمك الله يا امي بعد امي. الله الذي يحيي و يميت هو حي لا يموت اغفر لامي فاطمة بنت اسد و وسع عليها مدخلها بحق نبيك و الانبياء الذين من قبلي و هو حي لا يموت اغفر لامي فاطمة بنت اسد و وسع عليها مدخلها بحق نبيك و الانبياء الذين من قبلي فانك ارحم الراحمين[۳]. فاطمه بنت اسد در سال سوم هجرت از دنیا رفت. موقعیت قبر مادر گرامی علی بن ابی طالب(ع) کنار قبر «عباس بن عبدالمطلب» و «ائمه بزرگوار شیعه» قرار دارد که آغاز قبور بنی‌هاشم است. بعضی از مورخان و محققان، قبه و بارگاه فاطمه بنت اسد را در شمال شرقی یعنی آخرین حد کنونی بقیع ذکر کرده و مؤلف مدینه‌شناسی نیز این قول را پذیرفته و بیشتر اهل سنت نیز همین نظر را دارند.[۴].
