بازتاب شهادت امام حسین
بازتاب کشته شدن امام (ع) در کوفه
از عبداللّه بن عوف بن احمر ازدی نقل است که: وقتی حسین بن علی (ع) کشته شد و ابن زیاد از اردوگاهش نُخَیله باز گشت و وارد کوفه شد، شیعیان به سرزنش خود و اظهار پشیمانی پرداختند و متوجّه شدند که خطای بزرگی مرتکب شده‌اند که حسین (ع) را دعوت کردند تا یاری‌اش کنند؛ اما [پس از آمدن،] رهایش کردند و او در کنار آنها کشته شد و کمکش نکردند. نیز احساس کردند که ننگ و گناهشان در کشتن حسین (ع)، جز با کشتن قاتلان او و یا با کشته شدن در این راه، قابل شستشو نیست[۱].[۲]
بازتاب کشته شدن امام (ع) در حجاز
از ابوهیاج عبداللّه بن عامر نقل شده است که: وقتی خبر کشته شدن امام حسین (ع) به مدینه رسید،... ما هرگز زن و مرد گریانی را بیشتر از آنچه آن روز دیدیم، ندیده بودیم[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ «لَمَّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ (ع) وَ رَجَعَ ابْنُ زِيَادٍ مِنْ مُعَسْكَرِهِ بِالنُّخَيْلَةِ، فَدَخَلَ الْكُوفَةَ، تَلَاقَتِ الشِّيعَةُ بِالتَّلاوُمِ وَالتَّنَدُّمِ، وَ رَأَتْ أَنَّهَا قَدْ أَخْطَأَتْ خَطَأً كَبِيراً بِدُعَائِهِمُ الْحُسَيْنَ (ع) إِلَى النُّصْرَةِ، وَ تَرْكِهِمْ إِجَابَتَهُ، وَ مَقْتَلِهِ إِلَى جَانِبِهِمْ لَمْ يَنْصُرُوهُ، وَ رَأَوا أَنَّهُ لَا يُغْسَلُ عَارُهُمْ وَالْإِثْمُ عَنْهُمْ فِي مَقْتَلِهِ إِلَّا بِقَتْلِ مَنْ قَتَلَهُ أَوِ الْقَتْلِ فِيهِ» (تاریخ الطبری، ج۵، ص۵۵۲؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۶۲۴).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین، ص ۷۴۵.
- ↑ «لَمَّا أَتَى نَعْيُ الْحُسَيْنِ (ع) إِلَى الْمَدِينَةِ... ، فَمَا رَأَيْنَا بَاكِياً وَ لَا بَاكِيَةً أَكْثَرَ مِمَّا رَأَيْنَا ذَلِكَ الْيَوْمَ» (الأمالی، مفید، ص۳۱۹؛ الأمالی، طوسی، ص۸۹، ش۱۳۹).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین، ص ۷۴۵.