أصهب

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۶ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

امام باقر (ع) می‌فرماید: اولین زمینی که (در حوادث قیام قائم (ع)) خراب می‌شود، شام (سوریه) است و این در زمانی است که سه گروه با هم جنگ کنند؛ گروهی به سرکردگی اصهب و گروهی به فرماندهی اَبقع و لشکر سفیانی[۱].

امام باقر (ع) می‌فرماید: ای بُرَید! از شر اصهب بر حذر باش. برید پرسید: اصهب کیست؟ حضرت فرمود: ابقع. برید سؤال کرد: ابقع چه کسی است؟ حضرت پاسخ داد: اَبرَص است، هم‌چنین از سفیانی بپرهیز و نیز از شر دو نفر که از اولاد فلان هستند و به مکه می‌آیند و اموالی را در آنجا تقسیم می‌کنند و خود را شبیه به حضرت قائم (ع) می‌سازند، و نیز از عده‌ای از آل محمد که اعمال شاذ و نادر از آنان سر می‌زند پرهیز کن[۲].

اصهب از سرزمین جزیره قیام می‌کند و اولین شخصی که در وقایع قبل از قیام حضرت مهدی (ع) خروج می‌کند و سرزمینی‌هایی را تصرف می‌کند، اصهب است[۳].

از مجموع روایات درباره اصهب و ابقع استفاده می‌شود که این دو نفر با سفیانی نبرد می‌کنند و از سفیانی در قرقیسا ـ که منطقه‌ای بین سوریه و عراق و ترکیه است ـ شکست می‌خورند که این جنگ از جنگ‌های بزرگ و مهم قبل از ظهور است. در بعضی روایات اصهب و ابقع یک نفر معرفی شده‌اند و در بعضی روایات قیام ابقع را از مصر تعیین کرده‌اند. آنچه مسلم است، باید در زمان قبل از ظهور، شیعیان خود را از شر و فتنه اصهب و ابقع و سفیانی در امان بدارند و خود را داخل فتنه آنان نکنند، و نیز داخل در گروهی که به بهانه نسبت با خاندان رسول خدا، کارهایی خلاف عرف و اعمالی نادر و شاذ انجام می‌دهند نشوند[۴].

پرسش مستقیم

منابع

پانویس

  1. بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۲۱۲.
  2. همان: ص ۲۶۹ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۷۴.
  3. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۷۴.
  4. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۱۰۱.