آزادی بیرونی
مقدمه
در آزادی درونی بحث از «حریت” یا «آزادگی روح” است که منظور، آزادی از تمایل‌های نفسانی است و می‌توان از آن به «آزادی معنوی”، تعبیر کرد و در آزادی بیرونی، رویکرد بحث، رهایی از موانع بیرونی برای انجام امور دلخواه است که معمولاً آزادی سیاسی، اجتماعی، بیان، انتخاب شغل، مسکن و انتخاب دین و عقیده در این قسم، طرح می‌شود و همین ساحت از بحث است که به عدالت سیاسی، پیوند می‌یابد[۱].
