نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۲۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۲۷ توسط Wasity(بحث | مشارکت‌ها)
کتابی است از "ابی الحسن علی بن الحسین بن علی المسعودی". مسعودی در شهر بابل به دنیا آمد. در بغداد کسب دانش کرد[۳]. به مصر، بصره، فارس، کرمان، هند، چین و عمان رفت تا از دانشمندان آن دیار بهره بگیرد. بالاخره در مصر اقامت گزید و در سال ۳۴۵ یا ۳۶۳ ق در همان جا بدرود حیات گفت. مسعودی را از بزرگان دانش رجال و تراجم، شخصیت برجسته علمی، جلیل القدر، مورد اطمینان و بزرگوار معرفی کرده‌اند[۴]. کتاب "اثبات الوصیه" موضوعات تاریخی، اعتقادی و. . . را دربر دارد. ابتدا به بیان جنود عقل و جهل، خلق جن و انس و سجود ملائکه پرداخته است. آن‌گاه، جریان‌های تاریخی را از هبوط آدم، رسالت انبیاء الهی و مردان بزرگ، تا ولادت پیامبر اکرم (ص) به بحث می‌گذارد. از نظر تاریخی در محدوده تاریخ ائمه (ع)، جریان‌هایی که در عصر هرامامی اتفاق افتاده، شیوه برخورد آنان با حاکمان زمان و عکس‌العمل‌های حاکمان را به رشته تحریر در می‌آورد. در پایان، امامت امام عصر (ع) را از زبان مخبران صادق اثبات می‌کند و موضوعاتی را به شرح زیر، در باب امامت امام دوازدهم و مسأله غیبت وی، به بوته بررسی می‌نهد: امام زمان فرزند کیست؟ ویژگی‌های حضرت، انتظار فرج، نشانه‌های ظهور، مقابله حضرت به هنگام ظهور با ستمکاران[۵] و. . .[۶].
