وظیفه مسلمانان در هنگام خروج یمانی چیست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۰ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۱۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

الگو:پرسش غیرنهایی

وظیفه مسلمانان در هنگام خروج یمانی چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری
مدخل وابسته؟

خروج یمانی با کدام حرکت متقارن می‌باشد؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

حجت الاسلام و المسلمین علی اکبر مهدی‌پور، در کتاب «در آستانه ظهور» در این‌باره گفته است:
«در احادیث فراوان از یمانی ستایش شده و تصریح شده که در میان پرچم‌هایی که در آن روز در اهتزاز خواهد بود، پرچمی هدایت یافته‌تر از پرچم یمانی وجود ندارد و در برخی از آنها بر ضرورت یاری کردن او تأکید شده امام باقر (ع) در ضمن یک حدیث بسیار طولانی می‌فرماید: "هنگامی که یمانی خروج کند فروختن اسلحه بر مردمان، حتی دیگر مسلمانان جایز نیست، چون یمانی خروج کند به سویش بشتاب، زیرا پرچم او پرچم هدایت است، بر هیچ مسلمانی جایز نیست که بر او بتازد، زیرا او به سوی حق و به راه راست فرا می‌خواند"[۱]؛ یمانی در احادیث ملاحم و فتن جایگاه بسیار رفیعی دارد، ما به همین مقدار بسنده می‌کنیم و دامن از شرح و بسط بیشتر فرا می‌چینیم، فقط اشاره می‌کنیم که بر اساس روایتی که فضل بن شاذان با سند صحیح از امام رضا(ع) روایت کرده، سفیانی و پسر سفیانی به دست یمانی کشته می‌شوند[۲] و این منافات ندارد با احادیثی که ذبح آنها را توسط حضرت بقیة الله (ع) بیان کرده‌اند، زیرا حضرت فرمان صادر می‌کند و یمانی اجرا می‌کند و در نتیجه به هر دو نسبت داده می‌شود »[۳].

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. " فَإِذَا خَرَجَ الْيَمَانِيُّ حَرَّمَ بَيْعَ السِّلَاحِ عَلَى النَّاسِ وَ كُلِّ مُسْلِمٍ وَ إِذَا خَرَجَ الْيَمَانِيُّ فَانْهَضْ إِلَيْهِ فَإِنَّ رَايَتَهُ رَايَةُ هُدًى وَ لَا يَحِلُّ لِمُسْلِمٍ أَنْ يَلْتَوِيَ عَلَيْهِ فَمَنْ فَعَلَ ذَلِكَ فَهُوَ مِنْ أَهْلِ النَّارِ لِأَنَّهُ يَدْعُو إِلَى الْحَقِّ وَ إِلى‏ طَرِيقٍ مُسْتَقِيمٍ "؛ نعمانی، الغیبه، ص ۲۵۶، ب ۱۴، ح ۱۳.
  2. فضل بن شاذان، اثبات الرجعه، مخطوط، "مختصر اثبات الرجعه"، تراثنا، ش ۱۵، ص ۲۱۵، ح ۱۶؛ میرلوحی، کفایه المهتدی، ص ۲۶۲؛ خاتون آبادی، کشف الحق، ص ۱۶۹.
  3. مهدی‌پور؛علی اکبر، در آستانه ظهور، ص .