چه کسانی از تولد امام مهدی اطلاع یافته‌اند؟ (پرسش)
| چه کسانی از تولد امام مهدی اطلاع یافته‌اند؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری |
| مدخل اصلی | آثار انتظار |
| مدخل وابسته | ؟ |
چه کسانی از تولد امام مهدی اطلاع یافته‌اند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- آقای مجتبی تونه‌ای، در کتاب «موعودنامه» در این‌باره گفته است:
- «ابراهیم بن ادریس از جمله کسانی است که از تولد حضرت، اطلاع یافته و از آن خبر داده است[۱]. وی فرمود: من پس از رحلت یازدهمین امام نور، فرزند گرانمایه‌اش حضرت مهدی (ع) را که گویا جوانی بیست ساله بود، زیارت کردم و پیشانی و دست مبارک او را بوسه‌باران ساختم[۲]»[۳].
- «عبد الله بن عباس علوی از جمله کسانی است که از تولد حضرت، اطلاع یافته و از آن خبر داده است[۴]»[۵].
- «"علی بن عاصم کوفی" از جمله کسانی است که از تولد حضرت، اطلاع یافته و از آن خبر داده است[۶]»[۷].
- «"علی بن مطهر" از جمله کسانی است که از تولد حضرت، اطلاع یافته و از آن خبر داده است[۸]»[۹].
- «"عمرو الاهوازی" از جمله کسانی است که از تولد حضرت، اطلاع یافته و از آن خبر داده است[۱۰]»[۱۱].
- «"ابو غانم" از خادمان منزل امام حسن عسکری (ع) بوده که از تولد حضرت مهدی (ع) اطلاع یافته و خبر داده است[۱۲]. ابو غانم می‌گوید: حضرت قائم (ع) در گهواره بود. به محضرش شرفیاب شدم، فرمود: صندل قرمز پیش من بیاور! وقتی آوردم، فرمودند: مرا می‌شناسی؟ گفتم: آری، شما مولای من و فرزند مولای من هستید. فرمود: آن را سؤال نکردم. گفتم منظور خود را بیان فرمایید. فرمودند: من خاتم اوصیا هستم، خداوند به وسیله من، بلا را از اهل و شیعیانم دفع می‌کند[۱۳]. باز ابو غانم از دیدار دیگری سخن می‌گوید که در آن گروهی از شیعیان افتخار حضور داشته‌اند، وی می‌گوید: برای ابو محمد امام حسن عسکری (ع) فرزندی متولد شد که اسم او را محمد گذاشت. روز سوم ولادتش او را بر اصحاب خود نشان داد و فرمود: "این (مولود) امام و سرپرست شما بعد از من است و جانشین من است در میان شما. این همان قائم (ع) است که گردن‌ها برای انتظار به سوی او کشیده می‌شود، وقتی که زمین از ظلم و جور پر شده باشد، قیام می‌کند و زمین را از عدل و داد پر می‌کند[۱۴]»[۱۵].
- «"کامل بن ابراهیم مدنی" از جمله کسانی است که از تولد حضرت مهدی (ع) اطلاع یافته و از آن خبر داده است[۱۶]. گروهی از مفوضه او را به محضر امام حسن عسکری (ع) فرستادند تا سؤالاتی از محضر امام بپرسد. وی وارد مجلس شد و در کنار دری که پرده‌ای بر آن آویخته بود، نشست. پیش از آن‌که سؤالاتش را مطرح کند، بادی وزید و پرده کنار رفت. حضرت مهدی (ع) که در آن‌جا بودند، پاسخ پرسش‌های وی را ارائه فرمودند[۱۷]. کامل بن ابراهیم از برکت وجود حضرت، هدایت شد و از عقیده‌اش برگشت. وی جزو کسانی است که بر جنازه امام حسن عسکری (ع) نماز خوانده و در مراسم تشییع‌جنازه، حضرت مهدی (ع) را دیده‌اند[۱۸]»[۱۹].
- «ماریه از کنیزان امام حسن عسکری (ع) بود. وی شاهد تولد حضرت مهدی (ع) بوده و می‌گوید: صاحب الزمان از شکم مادر در حالی متولد شد که دوزانو بوده و دو انگشت سبابه‌اش را به سمت آسمان بلند کرده بود. سپس عطسه زد و گفت: "الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ"[۲۰]»[۲۱].
- «"محمد بن ادریس" از کسانی است که شاهد تولد حضرت مهدی (ع) بوده است. می‌گوید: حجت خدا را پس از رحلت امام حسن عسکری (ع) دیدم و بر سر و صورتش بوسه زدم[۲۲]»[۲۳].
- «"نسیم" خادم امام حسن عسکری (ع) بود. وی یکی از کسانی است که از تولد حضرت مهدی (ع) اطلاع یافته و از آن خبر داده است[۲۴]. این کنیز تربیت‌یافته بیت رفیع حضرت عسکری (ع) می‌گوید: یک شب پس از ولادت حضرت مهدی (ع) بر او وارد شدم و در کنار گاهواره‌اش، عطسه به من دست داد. آن کودک گرانمایه فرمود: "یرحمک الله". از این موضوع، سخت شادمان شدم که فرمود: "بگویم عطسه دارای چه فوایدی است؟" گفتم: آری، سرورم! حضرت فرمودند: "عطسه، تا سه روز، نویدبخش سلامتی و امان از مرگ کوتاه‌مدت است[۲۵]»[۲۶].
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۵؛ ارشاد، مفید، ص ۳۳۰.
- ↑ همان، ج ۵۲، ص ۱۴؛ غیبة طوسى، ص ۱۶۳.
- ↑ موعودنامه، ص ۵۴.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵؛ ارشاد مفید، ص ۳۳۰.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۴۸۰.
- ↑ ارشاد مفید، ص ۳۳۰؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۵۰۳.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵؛ ارشاد مفید، ص ۳۳۰.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۵۰۰.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵؛ ارشاد مفید، ص ۳۳۰.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۵۰۸.
- ↑ ارشاد مفید، ص ۳۲۰؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵.
- ↑ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۸۹؛ غیبة طوسی، ص ۱۴۸.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ۵۱۰.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵؛ ارشاد مفید، ص ۳۳۰.
- ↑ کشف الغمه، ج ۲، ص ۴۹۹.
- ↑ روزگار رهایی، ج ۱، ص ۱۶۰ و ۱۶۵.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۵۷۶.
- ↑ مکیال المکارم، ج ۱، ص ۲۴۶.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۶۰۷.
- ↑ ارشاد مفید، ص ۳۳۰؛ غیبة طوسی، ص ۱۶۲؛ اصول کافی، ج ۱، ص ۳۳۱.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۶۱۷.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۱۰۴-۱۱۴.
- ↑ کمال الدین، ج ۲، ص ۴۳۰؛ غیبة طوسی، ص ۱۳۹؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۷۳۱.