نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Admin(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۱۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۱۰ توسط Admin(بحث | مشارکت‌ها)
آثار و برکات ظهور امام مهدی(ع) چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
یک نوع امتیاز همانند امتیاز وجود پیامبر و بودن انسان در عصر ایشان و دیگر امامان است. اگر ما در عصر آن حضرات بودیم چه آثار و برکاتی بر ما مترتب می‌شد که الآن نیست، آن آثار و برکات بر انسانِ در عصر ظهور نیز مترتب می‌گردد.
یک سری امتیازات دیگری است که مخصوص عصر ظهورحضرت مهدی (ع) است. عصر ظهور حضرت عصری است که بهشت واقعی برای مردم در روی زمین تحقق یافته و عصر طلایی به حساب می‌آید، عصری که حتی برای پیامبر (ص) نیز فراهم نشد، از همه جهت شرایط برای یک زندگی ایده آل فراهم است، عصری که در هیچ یک از نقاط عالم ظلم و تعدّی نخواهد بود... و این امتیاز و اثر بسیار عالی است که انسان می‌تواند کسب کند»[۱].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
«آثاری که در روایات برای قیام موعود آخرالزمان برشمرده شده است[۲]:
ثروت‌ها به‌طور مساوی تقسیم می‌شود. هنگامی که به واسطه ظهور امام زمان (ع) دنیا پر از عدالت شود، ثروت‌های جهان به‌طور مساوی تقسیم خواهند شد؛ چنان‌چه امام محمد باقر (ع) فرمودند: وقتی قائم ما اهل بیت قیام کند، ثروت را به‌طور مساوی تقسیم می‌کند و عدالت را در میان مردم پیاده می‌نماید[۳].
رضایت و خشنودی همگانی است. رسول اکرم (ص) می‌فرمایند: ساکنان آسمان، مردم زمین، پرندگان هوا، درندگان صحراها و ماهیان دریاها -همه و همه- از او خشنود خواهند شد[۴].
فقر و بینوایی ریشه‌کن خواهد شد. در پرتو عدالت حضرت بقیة الله(ع)، عموم مردم بی‌نیاز خواهند شد. چنان‌چه در حدیث آمده است: زمانی برای مردم پیش می‌آید که انسان صدقات از طلا را با خود برمی‌دارد؛ تا آن‌ها را در راه خدا انفاق کند، ولی نیازمندی را پیدا نمی‌کند که این صدقه را قبول نماید[۵].
همه مردم در امنیت به سر خواهند برد؛ چنان‌چه امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند: دشمنی از دل‌ها زدوده می‌شود؛ درندگان و چهارپایان با یکدیگر سازش می‌کنند، یک زن طبقی بر سر گذارده از عراق تا شام (از شرق تا غرب) تنها سفر می‌کند، همه‌جا قدم بر سرزمین سبز و خرم می‌گذارد، در حالی که درنده‌ای او را نمی‌آزارد و دچار ترس و وحشت نمی‌شود[۶].
برکات آسمانی نازل می‌شود. چنان‌چه در حدیث آمده است: زمین چیزی از بذرهای خود را نگه نمی‌دارد، جز این‌که آن را بیرون می‌فرستد و آسمان چیزی از باران رحمتش را نگه نمی‌دارد جز این‌که سیل‌آسا بر بندگان خود فرو می‌ریزد[۷].
همگی در رفاه به سر می‌برند. رسول خدا (ص) فرمودند: امّت من در زمان حضرت مهدی (ع) آن‌چنان متنعم می‌شوند که هرگز چنین بهره‌مند نشده‌اند[۸].
زمین گنج‌های پنهان خود را آشکار می‌کند. پیامبر اکرم (ص) در این زمینه می‌فرماید: در آن زمان چهارپایان در امان هستند و درندگان با هم سازش می‌کنند. زمین پاره‌های جگرش (گنج‌های پنهان و باارزش خود) را بیرون می‌ریزد. . . پاره‌های جگر زمین ستون‌هایی از طلا و نقره است[۹].
دام‌ها و چهارپایان زیاد می‌شوند. چنان‌که در روایتی از پیامبر گرامی اسلام (ص) آمده است: مهدی (ع) خارج می‌شود، خداوند باران رحمتش را می‌فرستد، زمین گیاهش را می‌رویاند، و دام در جهان زیاد می‌شود. او ثروت را به‌طور مساوی تقسیم می‌کند و امت اسلام بزرگ و شکوهمند می‌گردد[۱۰].
رفع مزاحمت‌ها و ایجاد آسایش برای عموم مردم است. چنان‌چه امام محمد باقر (ع) می‌فرمایند: مهدی (ع) راه‌های اصلی را توسعه می‌دهد، بالکن‌هایی را که به خارج جاده‌ها آمده و از دیگران سلب آزادی کرده است و ناودان‌هایی را که به کوچه‌ها می‌ریزد، از بین می‌برد[۱۱].
پرده‌های ظلمت کنار می‌رود. امام صادق (ع) در این‌باره می‌فرمایند: وقتی قائم ما قیام کند، زمین به نور پروردگارش نورانی می‌شود، و مردم از نور خورشید بی‌نیاز می‌شوند و شب و روز یکی می‌شوند و تاریکی از بین می‌رود[۱۲].
ایجاد برادری و مواسات میان انسان‌ها است. چنان‌چه امام محمد باقر (ع) می‌فرمایند: هنگامی که قائم ما قیام کند، دوران برابری و برادری فرامی‌رسد. در آن زمان یک مسلمان آن‌چه نیاز داشته باشد، از جیب برادر مسلمانش برمی‌دارد و او مانع نمی‌شود[۱۳]»[۱۴].
«"تألیف قلوب" به‌معنای جمع کردن دل‌ها و متحد ساختن قلب‌هاست. بیشتر مردم یکی از دو حال را دارند، یا صلاح واقعی خود را تشخیص نمی‌دهند، لذا به اموری که به ضرر آن‌ها است تن می‌دهند و یا این‌که مصلحت را تشخیص می‌دهند، ولی به خاطر منافع دنیوی به آن رضایت ندارند. یگانه کسی که بین این دو حالت را جمع می‌کند و اتحاد می‌بخشد، امام عصر (ع) است؛ لذا در دعای ندبه می‌خوانیم: "أَيْنَ مُؤَلِّفُ شَمْلِ الصَّلَاحِ وَ الرِّضَا"؛ کجاست آن‌که میان پراکندگی، صلاح و رضا را جمع کند؟ و در دعای امیر المؤمنین (ع) درباره آن حضرت آمده: "و پراکندگی امت را با او جمع فرما". و در حدیثی آمده: "به وسیله او میان دل‌های مختلف و پراکنده، الفت و اتّحاد داده می‌شود"[۱۵]. و از امام صادق (ع) روایت شده که: "خداوند به وسیله آن حضرت، بین دل‌های پراکنده و مخالف یکدیگر، ائتلاف می‌بخشد"[۱۶]»[۱۷].
«در روایات مختلفی آمده است که حضرت مهدی (ع)، هنگام ظهور، با کشیدن دست خود بر سر بندگان، عقول آن‌ها را کامل می‌کند، قلب‌های‌شان را از پاره آهن محکم‌تر کرده و کینه و عداوت را از دل‌های‌شان می‌زداید[۱۸]. در حدیث دیگری آمده است: حضرت اگر دستش را به سوی بزرگ‌ترین درخت روی زمین دراز کند، ان را از ریشه بیرون می‌آورد[۱۹]»[۲۰].
«از روایات فهمیده می‌شود که قیام حضرت مهدی (ع) موجب خرسندی اهل زمین و آسمان و حتی مردگان می‌شود. رسول خدا (ص) می‌فرمایند: همه اهل آسمان و زمین، پرندگان، حیوانات درنده و ماهیان دریا، از ظهور حضرت مهدی (ع) شاد و خرسند می‌شوند[۲۱]. حضرت علی (ع) می‌فرمایند: هنگامی که حضرت مهدی (ع) ظهور می‌کند، نام مبارکش بر سر زبان‌ها خواهد بود و وجود مردم سرشار از عشق به مهدی است، به‌گونه‌ای که جز نام او، هیچ نامی در یاد و زبان آنان نیست و با دوستی او روح خود را سیراب می‌کنند[۲۲]. حضرت رضا (ع) درباره گشایش پس از ظهور می‌فرمایند: در آن هنگام گشایشی بر مردم می‌رسد، به‌طوری که مردگان آرزوی زندگی دوباره می‌کنند[۲۳]. امام صادق (ع) نیز درباره پس از ظهور حضرت می‌فرمایند: هیچ مؤمنی در قبر نمی‌ماند، مگر آن‌که آن شادی و سرور در قبرش وارد می‌شود؛ به‌گونه‌ای که مردگان به دیدار یکدیگر می‌روند و ظهور حضرتش را به همدیگر تبریک می‌گویند[۲۴]»[۲۵].
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
