چرا امام مهدی وارث همه مظلومیت‌های اجداد طاهرینش می‌باشند؟ (پرسش)
| چرا امام مهدی وارث همه مظلومیت‌های اجداد طاهرینش می‌باشند؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
چرا امام مهدی وارث همه مظلومیت‌های اجداد طاهرینش می‌باشند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین سید جعفر موسوی‌نسب، در کتاب «دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در این‌باره گفته است:
- «یکی از صفات مهم حضرت مهدی (ع) خاتم الاوصیا است[۱] همانگونه که حضرت محمد (ص) خاتم الانبیا بودند، این لقب منحصراً مربوط به حضرت مهدی (ع) است و این امتیاز برای امامان دیگر نیست، همانطوری که پیامبر اسلام در سلسله و رشته، نبوت به خاطر خاتمیت امتیاز بر همه انبیا پیدا کردند، امام زمان (ع) نیز به خاطر خاتمیت در وصایت این امتیاز را دارند و طبیعی است که هرجا مقام و امتیاز و اهمیتی باشد در مقابل مسؤولیت و تکلیف سنگین‌تر است همانگونه که پیامبر اکرم (ص) بیش از تمام انبیاء قبلی مورد اذیت و آزار قرار گرفتند که فرمودند "مَا أُوذِيَ نَبِيٌّ مِثْلَ مَا أُوذِيتُ"[۲]؛ هیچ نبی و پیامبری مثل من مورد اذیت و آزار قرار نگرفته است. پس امام خاتم نیز وظایف و مشکلات سنگینی در پیش دارند[۳] و از آنجایی که یگانه فرزند بلافصل امام حسن عسکری (ع) حضرت مهدی (ع) زنده و حاضر هستند و طبق قوانین ظاهری و عرفی اسلامی او یگانه وارث اهل بیت (ع) است: هم صاحب اموال و املاک دنیایی و ظاهری‌اند (سهم امام و پیامبر اکرم (ص) و انفال و...) و هم صاحب و وارث سجایای اخلاقی و مناصب امامت و ولایت از جمله آثار مصایب و مظلومیت‌هایی که بر اجداد طاهرینش شده است.
- لذا در کتاب اصول کافی روایات زیادی به این مضمون آمده که: "لَا تَعُودُ الْإِمَامَةُ فِي أَخَوَيْنِ بَعْدَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ أَبَداً إِنَّمَا جَرَتْ مِنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ كَمَا قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى ﴿
وَأُوْلُواْ الأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ
﴾ فَلَا تَكُونُ بَعْدَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ (ع) إِلَّا فِي الْأَعْقَابِ وَ أَعْقَابِ الْأَعْقَابِ"[۴]. - و نیز احادیث فراوان دیگری موجود است که ابتداء علی (ع) و در قدم بعد سایر ائمه (ع) را وارث علم و آثار نبوت و مصداق ذی القربی معرفی می‌کند و یکی از آثار نبوت بلکه بارزترین آن بنابر فرموده پیامبر اکرم (ص) آزار و اذیتی است که وجود نازنین‌اش از بعضی اشخاص فرومایه دیدند و مسلّماً اشخاص فرعونی و قابیلی‌صفت در طول تاریخ بوده و خواهند بود.
- در حدیثی امام صادق (ع) ابتداء به اوصیاء و وارثان انبیاء پیشین اشاره می‌کنند تا به اوصیاء پیامبر اکرم (ص) می‌رسند و با تمسک به قرآن وراثت و وصایت علی بن ابی طالب و یازده فرزند گرامی او را ثابت می‌کنند...
- "ثُمَّ قَالَ ﴿ وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ ﴾[۵] فَكَانَ عَلِيٌّ (ع) وَ كَانَ حَقُّهُ الْوَصِيَّةَ الَّتِي جُعِلَتْ لَهُ وَ الِاسْمَ الْأَكْبَرَ وَ مِيرَاثَ الْعِلْمِ وَ آثَارَ عِلْمِ النُّبُوَّة فَقَالَ ﴿ قُل لّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى ﴾[۶] ثُمَّ قَالَ ﴿ وَإِذَا الْمَوْؤُودَةُ سُئِلَتْ * بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ ﴾[۷] يَقُولُ أَسْأَلُكُمْ عَنِ الْمَوَدَّةِ الَّتِي أَنْزَلْتُ عَلَيْكُمْ فَضْلَهَا مَوَدَّةِ الْقُرْبَى بِأَيِّ ذَنْبٍ قَتَلْتُمُوهُم"
- یعنی امامان بعدی وارث آثار نبوت‌اند و این ذی‌القربی (بستگان نزدیک پیامبر اکرم (س)) مورد ظلم و کفران امّت قرار می‌گیرند و پس از آن شهید می‌شوند (مظلومیت آشکار)[۸] بلکه آن حضرت سختی‌ها و بلاهای بیشتر و عظیم‌تر از همه امامان معصوم (ع) می‌بیند؛ در دوره‌های طولانی تاریخ حیات‌شان حوادث تلخ و رویدادهای بزرگی را شاهدند که جهان اسلام را تیره و سیاه کرده، و پیکره و اعضای آن را تکه‌تکه و پراکنده کرده و امت اسلامی زیر دست و پای استعمار در رنج هستند، او به خاطر امام بودنش و دلسوزی بیشتر از پدر به فرزندش برای تک‌تک افراد امّت اسلام غم می‌خورند و از همه مهم‌تر او یگانه کسی از فرزندان معصوم اهل بیت است که عزادار مصیبت‌های وارد بر مادرش حضرت زهرا (س) و جدّ بزرگوارش حسین بن علی (ع) و سایر امامان است.
- ایشان به خوبی ملاحظه می‌فرماید که دین جدّش، که آن همه زحمت و مصیبت کشید تا اسلام معرفی شود، چگونه دچار انحراف و انزوا شده، چگونه میراث گران‌بهای اجدادش که برای سعادت انسان‌ها بود به تاراج دشمنان و دوستان جاهل رفته، لذا در هر مجلس مصیبتی ابتدا به آن حضرت سلام کرده و تسلیت عرض می‌کنیم که او یگانه وارث و یگانه منجی عالم بشریت است. "و السلام علیه یوم ولد و یوم یقوم و انتقم من المجرمین".
- خلاصه: حضرت مهدی (ع) یگانه وارث زنده و حاضر خاندان اهل بیت است و تمام آثار و پیامدهای منصب نبوت و امامت به او می‌رسد از جمله مظلومیت‌ها و مصایب وارده از جانب دشمنان اسلام و اهل بیت (ع) به خاطر موارد ذیل است:
- حضرت خاتم الاوصیاءاند، منصب و امتیاز مهم که وظایف و سختی‌های مهم هم به دنبال دارد.
- حضرت شاهد و ناظر بلاها و مصیبت‌هایی‌اند که از طرف کفّار بر مسلمین وارد می‌شود و چون حضرت از پدر و مادر بر ما مهربان‌تراند، پس غمگین‌اند.
- اگر ما که از شیعیان اهل بیت هستیم در مصیبت اهل بیت این همه عزادار هستیم، آقا فرزند آنهاست و به مراتب از ما بیشتر و دقیق‌تر مصایب را درک می‌کنند و غم و اندوه‌شان به مراتب بیشتر از همه است.
- عمل نشدن به سنّت جدّش و ترویج دین آن، به طوری که شاید یکی دیگر از مصایب و مظلومیت‌های حضرت است»[۹].
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ سید بن طاووس، مصباح الزایر، زیارت صاحب الامر، زیارت سوّم.
- ↑ حسین حسینى، مهر محبوب، چاپ سوم، ۱۳۷۹، نشر آفاق از مناقب آل ابى طالب، ج ۳، ص ۲۴۷ نقل کرده است.
- ↑ مجله موعود، شماره چهارم، مهر ۱۳۷۵، مقاله بقیة اللّه یادگار خدا، آیت اللّه کریمى جهرمى، ص ۱۵ به بعد.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینى قدّس سرّه، اصول الکافى، ج ۱، ص ۳۴۱، کتاب الحجة، باب ۱۱۹؛ دارالتعارف، بیروت، ۱۴۱۱ ه.ق، یعنى بعد از امام حسن (ع) و امام حسین (ع) امامت در دو برادر قرار نمى‌گیرد، بلکه امامت به على پسر حسین مى‌رسد، همانگونه که خداوند فرموده «خویشاوندان نسبت به یکدیگر در کتاب خدا سزاوارترند» انفال، ۷۵. پس امامت بعد از على فرزند حسین همچنان پشت در پشت و نسل به نسل است تا حضرت مهدى (ع) که وارث حقیقى و شرعى است.
- ↑ اسرا، ۲۶.
- ↑ شورا، ۲۳.
- ↑ تکویر، ۸ و ۹.
- ↑ همان، اصول کافى، ج ۱، ص ۳۴۹، باب ۱۲۱، کتاب الحجة، حدیث شماره ۳؛ سپس خداوند فرمود: حق ذى القربى را بده و ذى‌القربى على (ع) بود و حقّش وصیت بود که اسم اکبر و میراث علم و آثار علم نبوت به او داده شد سپس خداوند فرمود: بگو(اى پیامبر) از شما مزدى نمى‌خواهم جز دوستى بستگان نزدیک‌ام، سپس خداوند فرمود: آن گاه از کشته شده پرسیده شود که به کدامین گناه کشته شده، مى‌گوید: از مودّتى سؤال مى‌شوید که فضل آن در حق شما اهل بیت بوده به کدامین گناه امامان را کشته‌اید.
- ↑ دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۱۶۶-۱۷۰.