نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Wasity(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۲۴ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۵۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲۴ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۵۵ توسط Wasity(بحث | مشارکتها)
سرگذشت پدر امام مهدی چیست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
مادرش بانویی پارسا به نام "حدیثه"(س)، است که برخی، از او به نام "سوسن" یاد کردهاند[۱].
از آن جهت که آن حضرت و نیز پدر بزرگوارشان به دستور خلیفه عباسی در "سامرا"، در محله "عسکر" سکونت اجباری داشتند، به "عسکریین" معروفند و به ویژه امام یازدهم امام عسکری نامیده میشود[۲]. از ایشان نیز همچون پدران بزرگوار خود به دلیل دارا بودن صفات ارزشمند فراوان با القاب متعددی همچون: "نقی"، "زکی"، "فاضل" و "امین" یاد میشد.
و کنیه آن حضرت "ابو محمّد" است. او ۲۲ ساله بود که پدر ارجمندش به شهادت رسید.
درباره ویژگیهای جسمانی آن حضرت گفته شده: ایشان دارای پوستی گندمگون، چشمانی درشت و سیاه، چهرهای زیبا، قامتی میانه و اندامی متناسب و با هیبت و جلالت بود. و با آنکه جوان بود، اما فضایل اخلاقی و کمالات معنوی امام موجب شده بود تا دانشوران و بزرگان زمان خویش را تحت تأثیر و نفوذ خود قرار دهد. دوست و دشمن به برتری و والایی او در دانش، شکیبایی، بخشش، پارسایی، پروای الهی و دیگر مکارم اخلاقی اعتراف داشتند[۳]. اگرچه آن حضرت پیش از آنکه دوران جوانی را سپری نماید با زندگی در دنیا بدرود گفت ولی همان مقدار اندک برای مسلمانان از برکت سرشار بود. آن حضرت حدود ۶ سال از ۲۸ سال عمر شریف خود را به امامت شیعیان سپری نمود.
امام عسکری(ع) در سال ۲۶۰ ه در حالی که یگانه پسر او به عنوان واپسین حجّت الهی در سن پنج سالگی قرار داشت، به شهادت رسید و در خانه خود در سامرا در کنار مرقد پدرش به خاک سپرده شد[۴].
اگرچه برخی ادعا کردهاند که امام عسکری (ع) بجز حضرت مهدی (ع) فرزند یا فرزندان دیگری داشته است[۵]، اما قول مشهور بین شیعه آن است که امام عسکری(ع) فرزندی جز امام مهدی(ع) از خود به یادگار نگذاشت.
مدت عمر امام یازدهم معاصر با خلافت شش خلیفه عباسی- متوکل، منتصر، مستعین، معتز، مهتدی و معتمد- بود. آن حضرت در زمان معتز به شهادت رسید[۶].
یکی از حوادث کمرشکن پس از شهادت امام عسکری(ع) تفرقهای بود که در میان برخی شیعیان رسوخ کرد. و آنها را از یکپارچهگی خارج کرد. البته این چند دستگی پیش از آن توسط امام عسکری(ع) پیشبینی شده بود. ابو غانم گوید: از امام عسکری(ع) شنیدم که میفرمود: در سال دویست و شصت پیروانم فرقه فرقه میشوند. ابو غانم در ادامه میگوید: و در آن سال امام عسکری(ع) رحلت فرمود و پیروان و یارانش متفرق شدند، دستهای خود را منتسب به جعفر "پسر امام دهم" کردند، دستهای سرگردان شدند، دستهای به شک افتادند، دستهای در حالت تحیر ایستادند و دستهای دیگر به توفیق خدای تعالی بر دین خود ثابت ماندند[۷]»[۸].
پاسخهای دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته میشود: