دیدگاه مذاهب اسلامی درباره نزول حضرت عیسی چیست؟ (پرسش)
| دیدگاه مذاهب اسلامی درباره نزول حضرت عیسی چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
دیدگاه مذاهب اسلامی درباره نزول حضرت عیسی چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- آقای علی اصغر رضوانی، در کتاب «موعودشناسی و پاسخ به شبهات» در این‌باره گفته است:
- «از روایات فریقین استفاده می‌شود که هنگام خروج حضرت مهدی (ع) حضرت عیسی (ع) از آسمان فرود آمده، در نماز به امام زمان (ع) اقتدا خواهد کرد. بخاری به سند خود از ابوهریره نقل می‌کند که رسول خدا(ص) فرمود: کیف أنتم إذا نزل ابن مریم فیکم وإمامکم منکم[۱].
- امام باقر(ع) فرمود: قائم توسط ترس یاری و به نصرت تأیید می‌شود. زمین برای او خواهد چرخید و گنج‌ها برای او ظاهر خواهد شد و سلطنتش مشرق و مغرب عالم را فرا خواهد گرفت. خداوند عزّوجلّ به واسطه او دینش را ظاهر می‌کند، هر چند که مشرکان بر آن کراهت داشته باشند. در آن هنگام در زمین جای خرابی نیست جز آنکه آباد شود و روح الله عیسی بن مریم فرود می‌آید و پشت سر او اقامه نماز خواهد کرد[۲]»[۳].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ «چگونه اید زمانی که فرزند مریم فرود آید در حالی که امام بر شما فردی از خودتان است.» صحیح بخاری، ج ۴، ص ۱۴۳
- ↑ القائم منصور بالرعب مؤیّد بالنصر، تطوی له الأرض وتظهر له الکنوز، ویبلغ سلطانه المشرق والمغرب، ویظهر الله عزّوجلّ به دینه ولو کره المشرکون. فلا یبقی فی الأرض خراب إلاّ عمر، وینزل روح الله عیسی بن مریم فیصلّی خلفه؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۹۱، ح ۲۴
- ↑ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۱۶۵.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۴؛ منتخب الاثر، فصل ۲، ص ۳۱۶.
- ↑ یوم الخلاص، ص ۳۴۴.
- ↑ الملاحم و الفتن، ابن طاووس، باب ۱۷۸؛ معجم احادیث امام مهدی (ع)، ج ۱، ص ۵۲۷.
- ↑ روزگار رهایی، ج ۱، ص ۵۵۶.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۰.