بررسی و تحلیل نقش دعا در تعجیل‌بخشی ظهور (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Shafipour (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۶ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۴۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
بررسی و تحلیل نقش دعا در تعجیل‌بخشی ظهور
رتبه علمیعلمی ترویجی (حوزه علمیه)
زبانفارسی
نویسندهحسین الهی‌نژاد
مذهبشیعه
منتشر شده درفصلنامه پژوهش‌های مهدوی
وابسته بهمؤسسه آینده روشن
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشربهار ۱۳۹۶
شماره۲۰
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

بررسی و تحلیل نقش دعا در تعجیل‌بخشی ظهور عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی جایگاه دعا در تعجیل ظهور می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۸ صفحه‌ای به قلم حسین الهی‌نژاد نگاشته شده و در فصلنامه پژوهش‌های مهدوی (شماره ۲۰، بهار ۱۳۹۶) منتشر گشته است.[۱]

چکیده مقاله

نویسنده در چکیده مقاله می‌نویسد: «نوشتار حاضر به بحث دعای فرج و نقش تاثیرگذار آن در تعجیل‌بخشی ظهور پرداخته و جهت توجیه آن به طرح دلایل و مستندات قرآنی و روائی مبادرت می‌نماید. در منابع و مآخذ شیعه از حضرات معصومین (ع) دعا برای رخداد ظهور یعنی دعای فرج، فراوان نقل شده و فراوان به شیعیان توصیه شده تا در این خصوص مداومت داشته باشند. به‌طور کلی حضرات معصومین(ع) دعای فرج را در قالب مقولات سه‌گانه «ادعیه»، «زیارات» و «احادیث» ارائه نموده‌اند. یعنی برخی از دعاهای فرج در ادعیه ماثوره نقل شده و برخی در متون زیارت ائمه (ع) و برخی دیگر در احادیث و روایات آمده است. تاثیرگذاری دعای فرج در تقدم‌بخشی ظهور دارای مبانی و دلایلی است نظیر «بداء پذیر بودن زمان رخداد حوادث اجتماعی» و «تغییرپذیر بودن زمان رخداد حوادث اجتماعی با دعا» و «اجابت‌پذیری به‌عنوان اصلی‌ترین هدف دعا» که در واقع با این دلایل و مستندات می‌توان به استدلال و توجیه‌پذیری نقش دعای فرج در تقدم‌بخشی ظهور پی برد».[۱].

فهرست مقاله

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

درباره پدیدآورنده

حسین الهی‌نژاد

حجت الاسلام و المسلمین حسین الهی‌نژاد (متولد ۱۳۴۵ ش، سمنان)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: جعفر سبحانی، عبدالله جوادی آملی و حسین وحید خراسانی پیگیری کرد. مسئول گروه مبانی مهدویت، مسئول پژوهشکده مهدویت و آینده‌پژوهی و هیئت تحریریه مجله پژوهش‌های مهدوی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «بررسی و تحلیل انتظار در اهل‌سنت»، «درآمدی بر فلسفه مهدویت‌پژوهی»، «انتظار الگوبخش سبک نوین زندگی امروزی»، «مردم و زمینه‌سازی ظهور»، «حج و مهدویت»، «تحلیل رویکرد شناختی انتظار از منظر اهل سنت»، «بررسی و تحلیل نقش ایرانیان در تحولات فرجام جامعه بشریت با تاکید بر مسأله ظهور و قیام»، «مهدویت‌پژوهی»، «اتحاد و همگرایی در پرتو مهدویت و موعودگرایی»، «روش‌شناسی مهدویت‌پژوهی»، «برهان لطف و غیبت»، «بازشناسی مفهوم انتظار با رویکرد عام و خاص از منظر شیعه و اهل سنت»، «اسرار غیبت امام زمان»، «استخلاف و مهدویت»، «انتظار عدالت و صلح جهانی»، «صفات منتظران حضرت مهدی»، «وظایف منتظران در عصر غیبت»، «مهدویت و مبانی کلام جدید»، «اتحاد و همگرایی»، «انتظار فعال و توانمندی عقلایی منتظران»، «آشنایی با امام زمان»، «ویژگی‌های منتظران و جامعه منتظر»، «نمادگرایی در نشانه‌های ظهور» و «مهدویت و زبان دین» برخی از این آثار است.[۲]

پانویس

دریافت متن مقاله


پیوند به بیرون