بحث:آیه مباهله
نویسنده: آقای پورانزاب
مقدمه
- این آیه از فضایل حضرت امیر(ع) و از دلایل امامت او به‌شمار می‌رود که در آن، از حضرت علی(ع) به عنوان جان پیامبر(ص) یاد شده است. متن آیه چنین است: ﴿فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءكُمْ وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَةَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ﴾[۱] پیامبر(ص) در این ماجرا، حضرت علی، فاطمه زهرا، حسن و حسین(ع) را به میعادگاه مباهله آورد. با آنکه تعبیر "جانهای ما" جمع است، ولی وقتی رسول خدا علی(ع) را همراه خود آورد، او به منزلۀ جان محمّد(ص) محسوب شده است و جایگاه والای او را نزد خدا و پیامبر و افضلیّت او را بر صحابۀ دیگر نشان می‌دهد. اصل این واقعه قطعی است و سندی بر حقانیّت اسلام است. تفصیل آن واقعه و کیفیّت استدلال به آن و اسناد واقعه در کتب مفصّل آمده است[۲] در ادبیات شعری، با عنوان جان پیامبر و نفس او و به یکی بودن این دو جان عزیز اشارات فراوان شده است.[۳]
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ هرکس دربارۀ دین پس از علمی که تو را آمد، با تو احتجاج کرد، بگو بیایید فرزندان ما و فرزندان شما، زنان ما و زنان شما و جانهای ما و جانهای شما را فراخوانیم، سپس مباهله کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم؛ سوره آل عمران، آیه:۶۱.
- ↑ از جمله ر. ک: بحار الأنوار، ج ۳۵ ص ۲۵۷، کتب تاریخی در قضایای سال دهم، کتب تفسیر ذیل آیۀ شریفه، دانشنامۀ امام علی، ج ۱۰ ص ۱۹۳، نفحات الأزهار فی خلاصة عبقات الأنوار، ج ۲۰ ص ۲۱۵ تا ۲۹۶، احقاق الحق، ج ۶ ص ۴۴۹
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۶.