مرگ‌آگاهی و معناداری زندگی از منظر نهج‌البلاغه (مقاله)

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Shafipour (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۷ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۰۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

مرگ‌آگاهی و معناداری زندگی از منظر نهج‌البلاغه عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی مباحثی پیرامون مرگ و زندگی از دیدگاه نهج‌البلاغه می‌پردازد. این مقاله ۲۳ صفحه‌ای به قلم اسحاق طاهری و مریم‌السادات موسوی نگاشته شده و در دوفصلنامه انسان‌پژوهی دینی (شماره ۲۷، بهار و تابستان ۱۳۹۱) منتشر گشته است.[۱]

مرگ‌آگاهی و معناداری زندگی
رتبه علمیعلمی پژوهشی
زبانفارسی
نویسندگاناسحاق طاهری و مریم‌السادات موسوی
موضوعمعناداری زندگی
مذهبشیعه
منتشر شده دردوفصلنامه انسان‌پژوهی دینی
وابسته بهمجتمع آموزش عالی شهید محلاتی
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشربهار و تابستان ۱۳۹۱
شماره۲۷
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

چکیده مقاله

نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «امام علی(ع) بر لزوم مرگ آگاهی و توجه به مرگ تاکید می‌‌ورزد و می‌‌کوشد تا انسان‌ها را از طریق شناخت درست حقیقت مرگ به شناخت خود و به تبع آن، به فهم معنای زندگی رهنمون سازد. به تعبیری، مرگ بخشی از زندگی انسان است و هرگونه فهم نادرست از آن، فهم انسان از خویشتن را تحت تاثیر قرار می‌‌دهد؛ در چنین حالتی فرد نمی‌تواند تلقی درستی از زندگی داشته باشد تا به معناداری یا بی معنایی آن پی ببرد. بنابراین یاد مرگ و توجه مستمر به آن و الهام از سیره و گفتار اهل ذکر، طریقی است که عمل به مقتضای آن انسان را قبل از مواجهه با مرگ، با مرگ و حیات جاوید پس از آن آشنا می‌‌سازد. این دریافت درست از مرگ به فهم معناداری زندگی می‌‌انجامد»

فهرست

دربارهٔ پدیدآورندگان

پانویس

دریافت متن