تربیت اجتماعی از منظر نهج البلاغه (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۲ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۲۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
تربیت اجتماعی از منظر نهج البلاغه
رتبه علمیعلمی پژوهشی
زبانفارسی
نویسندگانعباس اناری‌نژاد، رحمت الله مرزوقی
موضوعسیره، سیره تربیتی، تربیت، تربیت اجتماعی
مذهبشیعه
منتشر شده دردوفصلنامۀ تربیت اسلامی
وابسته بهپژوهشگاه حوزه و دانشگاه
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشربهار و تابستان ۱۳۸۶
شماره۴
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

تربیت اجتماعی از منظر نهج البلاغه عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به تعریف تربیت اجتماعی از منظر امام علی (ع) می‌پردازد. این مقالهٔ ۳۰ صفحه‌ای به قلم عباس اناری‌نژاد و رحمت الله مرزوقی نگاشته شده و در دوفصلنامۀ تربیت اسلامی (شماره ۴، بهار و تابستان ۱۳۸۶) انتشار یافته است.[۱]

چکیدهٔ مقاله

  • نویسندگان در ابتدای چکیدۀ مقاله خود می‌نویسند: «از منظر امام علی (ع) هر کدام از اعضای جامعه عضوی از پیکره امت اسلامی‌اند که دارای ارتباط عمیق و صمیمی و دارای حقوقی متقابل نسبت به یکدیگرند. تربیت اجتماعی نیز در پی آن است تا بین مسلمانان همبستگی و اتحاد به وجود آید، افراد نسبت به امور جامعه اهتمام بورزند، با انصاف و عدالت خواهی حقوق دیگران را رعایت نمایند، در انجام امور اجتماعی همکاری و تعاون داشته باشند و به برقراری روابط مهرآمیز و معاشرت با دیگران بپردازند. به همین سبب، در این نوشتار مفهوم، اهداف، اصول و روش های تربیت اجتماعی از منظر نهج البلاغه مورد بررسی قرار می گیرد».[۱]

فهرست مقاله

  • چکیده؛
  • مقدمه؛
  • تربیت؛
  • تربیت اجتماعی؛
  • اهداف تربیت اجتماعی؛
    • همبستگی و اتحاد مسلمانان با یکدیگر؛
    • اهتمام به امور مسلمانان و داشتن روحیه حساسیت نسبت به مسائل جامعه؛
    • رعایت حقوق انسان‌ها و مراعات انصاف و عدالت‌خواهی؛
    • تعاون و همفکری در امور و تکافل اجتماعی؛
  • معاشرت و برقراری روابط مهر‌آمیز با دیگران؛
  • اصول تربیت اجتماعی؛
    • وحدت؛
    • مسئولیت؛
    • عدالت؛
    • مشارکت؛
    • محبت و مودت؛
  • روش‌های تربیت اجتماعی؛
    • روش الگویی؛
    • موعظه و نصیحت؛
    • عبرت آموزی؛
    • نظارت و مراقبت؛
    • تشویق و تنبیه؛
  • ویژگی‌های افراد رشد یافته در عرصه تربیت اجتماعی؛
    • ویژگی‌های شناختی؛
    • ویژگی‌های رفتاری؛
    • ویژگی‌های عاطفی؛
  • جمع‌بندی؛
  • منابع.[۱]

درباره پدیدآورندگان

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

پانویس

دریافت متن مقاله

پیوند به بیرون