تسلّل
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تسلّل (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- تسلّل: خروج اختیاری، نهانی خود را بیرون کشیدن[۱]. اصل آن "سَلّ" به معنای کشیدن چیزی در آرامش و خفاء[۲]، حصول و خروج از چیزی[۳]، کَندن و بیرون‌کشیدن[۴].
قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِينَ يَتَسَلَّلُونَ مِنْكُمْ لِوَاذًا
[۵].- این آیه شریفه حال منافقان و مخالفانی را بیان می‌کند که از شنیدن سخنان حضرت رسول الله(ص) و آیات الهی و شرکت در شوراهای مسلمین و تصمیم‌گیری‌های مهم، کراهت داشتند و در امور جمعی و همگانی مشارکت نمی‌کردند و مخفیانه خود را کنار می‌کشیدند[۶].
- حاشیه‌نشین و گوشه‌نشین در فرهنگ سیاسی به افراد غیر فعال در جریانات سیاسی (و اجتماعی) اطلاق می‌گردد که از دخالت در امور سیاسی کنار کشیده‌اند[۷][۸].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۵.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۵۹.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۳، ص۱۸۵.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۳۷.
- ↑ «بی‌گمان خداوند کسانی از شما را که در پناه کسان دیگر، پنهانی بیرون می‌آیند می‌شناسد» سوره نور، آیه ۶۳.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۸، ص۳۱۵.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۴۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۸۲.