ثبر
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ثبر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- ثَبْر، ثبور: هلاک و فساد[۱]. مثبور یعنی ناقص العقل[۲]، نابود شده، هلاک شده، ملعون و ممنوع از خیر[۳] و طردشده.
- ﴿إِنِّي لَأَظُنُّكَ يَا فِرْعَوْنُ مَثْبُورًا﴾[۴].
- واژه "مثبور" از اصطلاحاتی است که برای تحقیر و تضعیف دشمنان و مخالفان دعوت و رسالت در قرآن کریم وارد شده است که متضمن معنای لعن و نفرین است[۵].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۱.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۳۱۶.
- ↑ محمد طوسی، تبیان، ج۶، ص۵۲۸.
- ↑ «و من تو را ای فرعون! نابود شدنی می‌دانم» سوره اسراء، آیه ۱۰۲.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۹۷.