ثبر در فقه سیاسی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث ثبر است. ثبر از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ثبر در قرآن - ثبر در حدیث - ثبر در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- ثَبْر، ثبور: هلاک و فساد[۱]. مثبور یعنی ناقص العقل[۲]، نابود شده، هلاک شده، ملعون و ممنوع از خیر[۳] و طردشده.
إِنِّي لَأَظُنُّكَ يَا فِرْعَوْنُ مَثْبُورًا
[۴].- واژه "مثبور" از اصطلاحاتی است که برای تحقیر و تضعیف دشمنان و مخالفان دعوت و رسالت در قرآن کریم وارد شده است که متضمن معنای لعن و نفرین است[۵].
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۱.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۳۱۶.
- ↑ محمد طوسی، تبیان، ج۶، ص۵۲۸.
- ↑ «و من تو را ای فرعون! نابود شدنی می‌دانم» سوره اسراء، آیه ۱۰۲.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۹۷.