جندب بن عفیف ازدی
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
- جندب بن عفیف از جنگ‌جویان و مردان شجاع نیروهای امیرالمؤمنین(ع) بود.
- در تاریخ آمده: هنگامی که خبر غم‌انگیز حمله ناجوانمردانه سفیان بن عوف غامدی به شهر انبار و شهادت فرماندار آن ناحیه حسان بن حسان بکری و همراهانش به گوش امام(ع) رسید، حضرت مردم کوفه را به جهاد و مقابله با غارتگران دعوت نمود؛ اما مردم سکوت کردند و جوابی به امام(ع) ندادند.
- حضرت از مسجد بیرون آمد و مردم به همراهش بودند که جندب بن عفيف دست برادرش را گرفت و آمد تا مقابل باب شده بر زانوهای خود نشست و گفت: ای امیرمؤمنان! امروز من و برادرم مصدداق این آیه شریفه هستیم: ﴿قَالَ رَبِّ إِنِّي لَا أَمْلِكُ إِلَّا نَفْسِي وَأَخِي﴾[۱]؛ پس ای امیرمؤمنان ما را به هرچه می‌خواهید، فرمان دهید که به خدا قسم خود را به سفیان خواهیم رساند، اگرچه بین ما و او آتش دیرپا و زمین پر از خار و خاشاک باشد.
- امیرمؤمنان(ع) برایشان دعا کرد و سپس فرمود: "آخر از دست شما دو نفر چه کاری ساخته است؟"[۲]
- البته بنا به قول ابراهیم ثقفی در الغارات کسی که خود را به امام(ع) عرضه کرد و اعلام وفاداری نمود، حبیب بن عفیف و برادر زاده‌اش عبدالرحمان بن عبدالله بن عفيف بوده است[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ «(موسی) گفت: پروردگارا! من جز اختیار خویش و برادرم را ندارم» سوره مائده، آیه ۲۵.
- ↑ ر.ک: شرح ابن ابی الحدید، ج۲، ص۸۹؛ اعیان الشیعه، ج۴، ص۲۴۶ و قاموس الرجال، ج۳، ص۹۴.
- ↑ ر.ک: قاموس الرجال، ج۳، ص۹۴.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۳۱۵-۳۱۶.