خبال

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۱۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خبال (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • فساد[۱]، نابکاری[۲]، مرض‌ الفکر و العقل[۳]. در اصل به معنای جنون[۴] و فساد اعضای بدن.
  • ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا[۵]
  • ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا[۶]
  • ﴿لَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ[۷] هدف کفار و منافقان را برای رسوخ و نفوذ در میان صفوف مسلمانان، خبال یعنی اِفساد و ایجاد سستی و رخوت میان مسلمانان ذکر می‌کند و به همین معنا آیه شریفه ﴿لَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ[۸] اشعار دارد.
  • در فرهنگ سیاسی، فتنه انگیزی به معنای تحریک فرد یا گروهی از افراد، با طرح برنامه‌های مزوّرانه برای نیل به هدف معیّن آمده است[۹].[۱۰].

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۱، ص۱۹۷.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۹.
  3. احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج‌۱، ص۵۶۲.
  4. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۴۲.
  5. «ای مؤمنان! کسانی از غیر خودتان را محرم راز مگیرید که از هیچ تباهی در حقّ شما کوتاهی نمی‌کنند » سوره آل عمران، آیه ۱۱۸.
  6. «ای مؤمنان! کسانی از غیر خودتان را محرم راز مگیرید که از هیچ تباهی در حقّ شما کوتاهی نمی‌کنند » سوره آل عمران، آیه ۱۱۸.
  7. «اگر در میان شما روانه می‌شدند جز شرّ به شما نمی‌افزودند » سوره توبه، آیه ۷.
  8. «اگر در میان شما روانه می‌شدند جز شرّ به شما نمی‌افزودند » سوره توبه، آیه ۴۷.
  9. علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۱۵.
  10. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۴۵-۲۴۶.