خضع در فقه سیاسی

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث خضع است. "خضع" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

خضع در قرآن | خضع در حدیث | خضع در فقه سیاسی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خضع (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

• تواضع، فرو افتادگی (نظامی)، تسلیم، فروتنی. حالت تواضع مقارن با تسلیم و رضایت.
• ﴿إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ﴾‌.
• خضوع به تناسب موضوعات و موارد تفاسیر مختلفی بر می‌تابد. خضوع در چهره به نوعی نرمی و آهسته سخن‌ گفتن اطلاق می‌شود که از آن در سخن ‌گفتن زنان نهی شده است: ﴿فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ﴾.
• خضوع و خشوع مترادف‌اند. تفاوت آنها در این است که خضوع در بدن است و خشوع در قلب: ﴿فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ﴾.
• خضوع به سبب انتساب آن بار ارزشی می‌گیرد. خضوع در مقابل ستمکاران، ظالمان و گردنکشان نکوهیده و ناپسند است؛ امّا در مقابل خداوند و در امور معنوی مانند علم و دانش و علما و... امری لازم و اخلاقی پسندیده است.

منابع

• نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: