خطبه فدکیه
«چون خداى تعالى همسايگى پيمبران را براى رسول خويش گزيد، دو روئى آشكار شد، و كالاى دين بى خريدار. هر گمراهى دعويدار و هر گمنامى سالار. و هر ياوه گوئى در كوى و برزن در پى گرمى بازار. شيطان از كمينگاه خود سر بر آورد و شما را بخود دعوت كرد. و ديد چه زود سخنش را شنيديد و سبك در پى او دويديد و در دام فريبش خزيديد. و به آواز او رقصيديد. هنوز دو روزى از مرگ پيغمبرتان نگذشته و سوز سينه ما خاموش نگشته،آنچه نبايست، کرديد. و آنچه از آنتان نبود برديد. و بدعتى بزرگ پديد آورديد. به گمان خود خواستيد فتنه بر نخيزد، و خونى نريزد، اما در آتش فتنه فتاديد. و آنچه كشتيد بباد داديد. كه دوزخ جاى كافرانست. و منزلگاه بدكاران. شما كجا؟ و فتنه خواباندن كجا؟ دروغ مى گوئيد! و راهى جز راه حق مى پوييد! و گرنه اين كتاب خداست ميان شما! نشانه هايش بى كم و كاست هويدا. و امر و نهى آن روشن و آشكارا. آيا داورى جز قرآن مى گيريد؟ يا ستمكارانه گفته شيطان را مى پذيريد؟ «كسيكه جز اسلام دينى پذيرد، روى رضاى پروردگار نبيند. و در آن جهان با زيانكاران نشيند»
خطبه فدکیه سخنرانی طولانی فاطمه زهرا در مسجد پیامبر، جهت بازپس گرفتن فدک است. پس از آنکه ابوبکر چند روز پس از واقعه سقیفه اعلام کرد، فدک ملک شخصی نیست و نباید در نزد دختر پیامبر بماند و به همین جهت عاملان فاطمه زهرا را از فدک بیرون کرد، فاطمه زهرا این خطبه را جهت بازپس گرفتن فدک ایراد کرد. در این خطبه، فاطمه ضمن تصریح بر مالکیت خود بر فدک حق خود را از ابوبکر طلب می‌کند، که متن این خطبه در منابع[ شیعه و] اهل سنت یافت می‌شود.