دارالاسلام
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل دارالاسلام (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
دارالاسلام، در اصطلاح فقه سیاسی، به سرزمینی گفته می‌شود که در قلمرو حاکمیت اسلام بوده و احکام اسلام در آن نافذ و شعائر دین در آن برپا گردد[۱]. دارالاسلام شامل سه بخش است:
- شهر یا کشورهایی که به دست مسلمانان احداث شده باشد؛ همچون بصره و کوفه؛
- سرزمینی که به صورت فتوحات در جنگ، به دست مسلمین افتاده باشد؛ نظیر ایران و عراق؛
- سرزمین‌هایی که مسلمانان با اهالی آن از در صلح بر آمده و به خود آنان واگذار کرده و بر آن خراج نهاده باشند[۲].
برخی، دارالاسلام را شامل تمامی مناطق و سرزمین‌های وسیع و دور از مرکز اسلامی می‌دانند[۳]. بنابراین، وطن اسلامی از این دیدگاه، بر آن حدود جغرافیایی که امروزه در میان دول جهانی متداول است صدق نمی‌کند، بلکه وطن اسلامی (دارالاسلام) با توجه به عقیده اسلامی، گسترش می‌یابد؛ برای مثال: سرزمین‌های اسلامی که کافران بر آن دست یافته باشند، جزو بلاد اسلام می‌باشد؛ مانند سرزمین فلسطین یا جمهوری‌های مسلمان‌نشین در شوروی سابق. گفتنی است در صدر اسلام به دارالاسلام “دارالبحرة” می‌گفتند[۴][۵].
منابع
پانویس
- ↑ آثار الحرب فی فقه الاسلامی، ص۱۶۹؛ دائرة المعارف الاسلامیه، ج۹، ص۷۷؛ الموسوعة العربیة المیسره، ص۷۷۲.
- ↑ تذکرة الفقهاء، ج۹، ص۳۴۱.
- ↑ الفقه السیاسة، ص۱۵۴-۱۵۳؛ آثار الحرب، ص۱۸۰-۱۷۷.
- ↑ المحلّی، ج۷، ص۳۵۳.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۹۵.