ملأ در فقه سیاسی
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ملأ (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
ملأ پر - از مفاهیم سیاسی و اجتماعی است که در قرآن از آن یاد شده است. ملأ، به کسانی گفته می‌شد که نقش مشاورت در امور سیاسی و عمومی را عهده‌دار بودند[۱]؛ جز آنکه این مفهوم در قرآن، بیشتر بار منفی داشته و بر مستکبرین و چهره‌های مسلطی اطلاق می‌شود که به صورت اقلیت، اکثریت توده‌های مردم را به استثمار می‌کشند[۲]. اصطلاح "ملأ قریش" به معنای اشراف قریش بکار رفته است[۳][۴].
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: اهل حل و عقد.
- ↑ ﴿وَانْطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَاصْبِرُوا عَلَى آلِهَتِكُمْ إِنَّ هَذَا لَشَيْءٌ يُرَادُ﴾ «و سرکردگان آنان راه افتادند (و به همراهان خود گفتند): بروید و در (پرستش) خدایان خود شکیبا باشید که این چیزی است که (از شما) می‌خواهند» سوره ص، آیه ۶.
- ↑ المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، ج۵، ص۲۳۶.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۷۰.