صحیفه
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل صحیفه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
چیزی که بر آن نوشته می‌شود؛ مانند سنگ، چوب، گل، پوست، کاغذ و پارچه؛ صُحُف جمع آن؛ اصل آن "صحف" به معنای انبساط و وسعت[۱] یا انبساط و مسطح بودن چیزی (هر جنسی که باشد)[۲].
﴿رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ﴾[۳].
قرآن کریم کتاب‌های آسمانی را صحیفه نامیده است: ﴿إِنَّ هَذَا لَفِي الصُّحُفِ الأُولَى صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى ﴾[۴].
آیه ﴿رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ﴾[۵] به این معنا اشاره دارد که آنچه پیامبر اسلام(ص) بر مردم از صحف تلاوت می‌کند، دعوت به اسلام است که دارای احکام و قضایای استوار برای حفظ مصالح جامعه انسانی است[۶].
کتب آسمانی قانون اساسی مدوّن الهی برای اداره جامعه بشر در هر دوره و عصری بوده‌اند.
اسلام آخرین دین و قرآن آخرین کتاب آسمانی است که برای هدایت بشر نازل شده و حاوی اصول کلّی و احکام لازم جامعه بشری برای رسیدن به سعادت و رستگاری است.[۷]
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۳۳۴.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۱۹۷.
- ↑ «(یعنی) پیامبری از سوی خداوند که برگ‌هایی پاک را بخواند، (که) در آنها نگاشته‌هایی استوار است» سوره بینه، آیه ۲-۳.
- ↑ «این (حقیقت) بی‌گمان در صحیفه‌های (آسمانی) پیشین (نیز آمده) است صحیفه‌های ابراهیم و موسی» سوره اعلی، آیه ۱۸-۱۹.
- ↑ «(یعنی) پیامبری از سوی خداوند که برگ‌هایی پاک را بخواند، (که) در آنها نگاشته‌هایی استوار است» سوره بینه، آیه ۲-۳.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص۳۳۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۸۴-۳۸۵.