اخلاق عرفانی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۹ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۲۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.


مقدمه

اخلاق عارفانه یعنی اخلاقی که عرفا و متصوّفه مروّج آن بوده‌اند. که البته با مقیاس وسیعی مبتنی برکتاب و سنّت است[۱]. اخلاق عرفانی یعنی اخلاق صوفیانه[۲].[۳]

جستارهای وابسته

منابع

  1. زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر

پانویس

  1. تعلیم و تربیت در اسلام، ص۲۰۰.
  2. خاتمیت، ص۱۸۲.
  3. زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۶۹.