رفاهزدگی و تجملگرایی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی
- اين مدخل از زیرشاخههای بحث رفاهزدگی و تجملگرایی است. "رفاهزدگی و تجملگرایی" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل رفاهزدگی و تجملگرایی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
اشرافیگری و تجملگرایی
تجملگرایی و گرایش به اشرافیگری پیامدهای بسیاری دارد؛ تأمین نشدن عدالت اجتماعی، دور شدن از روحیه برادری و الفت و انس و همدلی، از جمله این پیامدها به شمار میآیند. رواج تجملگرایی در جامعه و عادت کردن به تجمل افزون بر آنکه اسراف به شمار آمده و سرمایهها را از بین میبرد، مشکلات اقتصادی، اجتماعی و اخلاقی را نیز دو چندان میکند[۱]. جاوید ماندن ملت و تحقق اسلام، نیازمند از بین بردن اخلاق کاخنشینی است. هرچند ممکن است نفس کاخنشینی ضرری نداشته باشد اما خوی کاخنشینی مضر است. از اینرو برای استمرار زندگی صحیح اسلامی باید روحیه کوخنشینی را در ملت تقویت نمود[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ خامنهای حسینی، سید علی، ۴/۱۰/۱۳۷۸.
- ↑ امام خمینی، صحیفه امام، ۱۷/۳۷۵.
- ↑ گرامی، علی، مقاله «اخلاق»، مقالاتی از اندیشهنامه انقلاب اسلامی، ص ۹۴.