بحث:آیا اعتقاد به علم غیب معصوم شرک نیست؟ (پرسش)

نکات

@فرقانی:

1. برخی از سؤال ها به دلیل کمبود مطالب تنها پاسخ اجمالی برای آنها نوشته می شود.
2. پاسخ ذیل با توجه به متن شما تغییر کرد. لطفا نظر خود را بفرمایید.Bahmani (بحث) ‏۱۲ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۵ (+0430)

شرک نبودن برخورداری معصوم از علم غیب

غیب هر آن چیزی است که در دایرۀ محسوسات نباشد. براساس آیاتی از قرآن کریم مانند: ﴿عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ﴾، عالم به علوم غیب، فقط خداوند است و اوست که به پیامبران و رسولان خود، غیب را تعلیم می‌دهد و دلیل و مانعی وجود ندارد که خداوند به برخی از بندگانش مقداری از علم غیب، علم ما کان و ما یکون، علم آسمان‌ها و زمین، علم اولین و آخرین و علم فرشتگان و رسولان را تعلیم دهد.

برخی معتقدند: علم غیب منحصراً از آن خداوند است و او نیز گوشه ای از این علم را از طریق وحی به برخی از انبیای خود داده و غیر از انبیاء احدی از علم غیب برخوردار نیست، لذا نسبت دادن آن به غیر خدا از آنجا که موجب تساوی خداوند و غیر اوست، شرک محسوب می‌شود.

در پاسخ می‌‌گوییم: شرک انگاری برخورداری انبیا و ائمه از غیب به دلایل مختلفی صحیح نیست مانند:

1. علم غیب، بالذات و بالاصاله برای خداوند است و اوست که مقداری از آنرا به غیر خود تعلیم می‌دهد. این قسم، علم غیب تبعی محسوب می‌شود و لذاست که با علم غیب خداوندی تفاوت دارد. به عبارت دیگر علم همۀ مخلوقات نسبت به غیب و نسبت به امور مشهود، فقط به واسطه تعلیم خداوند به آنها حاصل می‌شود و اگر تعلیم خداوند نباشد نسبت به هیچ یک از امور مشهود و غیبی علم پیدا نمی‌کنند، لذا این اعتقاد شرک به خداوند سبحان نیست.
2. میان علم خدا و علم معصوم تفاوت‌هایی وجود دارد از جمله اینکه: علم خدا ذاتی، نامحدود و غیر قابل تغییر است، به خلاف علم امام که تعلیمی یا اکتسابی، محدود و قابل تغییر است. پس شرکی لازم نمی‌آید.

نتیجه گیری

نتیجه اینکه شرک دانستن علم غیب معصوم، ناشی از برداشت نادرست از برخی آیات و عدم توجّه به آیات دیگر است.