عصبة در فقه سیاسی
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل عصبة (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
جماعت متعصب و متعاضد[۱]، جمعیت مرتبط و متحد[۲] و جماعتی بین ده تا چهل نفر [۳].
﴿إِنَّ الَّذِينَ جَاءُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ﴾[۴].
همبستگی و وحدت در ﴿عُصْبَةٌ﴾ بسیار شدید است و در قرآن کریم برادران حضرت یوسف(ع) به گروه خود ﴿عُصْبَةٌ﴾ گفتند: ﴿قَالُوا لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَخَاسِرُونَ﴾[۵].
﴿عُصْبَةٌ﴾ از اصطلاحاتی است که در قرآن کریم برای اشاره به جمعیت‌ها و گروه‌های انسانی وارد شده است[۶]
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۶۸.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۸، ص۱۴۵.
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۶۰۵.
- ↑ «کسانی که [به یکی از همسران پیامبر] آن دروغ را (وارد) آوردند دسته‌ای از شمایند» سوره نور، آیه ۱۱.
- ↑ «گفتند: اگر گرگ او را بخورد با آنکه ما گروهی توانمندیم در آن صورت ما (ناسودمند و) زیانکاریم» سوره یوسف، آیه ۱۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۱۶-۴۱۷.