مخمصه در فقه سیاسی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۲ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۵۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.


اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث مخمصه است. "مخمصه" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل مخمصه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

خالی ‌بودن شکم از غذا[۱]، گرسنگی به حدّی که شکم به پشت بچسبد[۲]، گرسنه، لاغر و تکیده[۳]. گرسنگی شدید و گرفتاری معیشتی و به‌اصطلاح فارسی، وضعیت "بخور و نمیر".

﴿ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ لَا يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ[۴].

تحمّل سختی، گرسنگی شدید (مخمصه) و فقر در راه خدا، از جمله ابتلائات الهی است که متوجه انسان‌هاست. در فرهنگ سیاسی، فقر شدید وضعیتی است که افراد فقط می‌توانند، حداقل نیازهای معیشتی را از نظر خوراک و پوشاک تأمین نمایند[۵] .[۶]

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۱۹۱.
  2. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۹۹.
  3. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۱۹.
  4. « از این رو که هیچ تشنگی و سختی و گرسنگی در راه خداوند به آنان نمی‌رسد و بر هیچ جایگاهی که کافران را به خشم آورد گام نمی‌نه» سوره توبه، آیه ۱۲۰.
  5. علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۶۸-۴۶۹.