ابو زبید طائی
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
- ابو زبید طائی، از شاعران و سواره نظام سپاه امیرالمؤمنین علی(ع) در صفین بود و در مدح امیر مؤمنان و در شدت و قدرت آن حضرت، شعری را با این مطلع سرود: علی در بزرگواری و بردباری و در رفیع‌ترین درجه شکیبایی و پایداری، سرآمد همگان است[۱] و حضرت علی(ع) در برابر اشعار ابو زبید طائی، این دو بیت را سرود: "من آنم که مادرم نامم را حیدر و شیر گذاشت، شیر بیشه‌ها و با صورتی سخت در برابر دشمن. دارای بازوانی سترگ و شیری سخت هستم وکیل میکنم به صاع کیل سندره[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ إن علیا ساد بالتکرم و الحلم عند غایة التحلم؛ وقعة صفین، ص۱۳۸۹.
- ↑ أنا الذی سمتنی أمی حیدرة رئبال آجام کریة المنظرة عبل الذراعین شدید القسورة أکیلهم بالصاع کیل السندرة
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۱۰۶-۱۰۷.