معنای واژه امر در قرآن کریم چیست؟ (پرسش)
| معنای واژه امر در قرآن کریم چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جمع پرسش و پاسخ امامت |
| مدخل اصلی | امامت |
معنای واژه امر در قرآن کریم چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث امامت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی امامت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین علی ربانی گلپایگانی در کتاب «امامت اهل بیت» در این‌باره گفته است:
- «کلمه «امر» در قرآن کریم کاربردهای متعدد و متفاوتی دارد[۱]:
- تکلیف و دستور در مقابل نهی:
إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَى وَيَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَالْبَغْيِ
[۲] و وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا[۳]. - ابداع: آفرینش بدون ماده پیشین و بدون الگوی قبلی و غیر تدریجی: أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ[۴]، و إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ[۵]، و وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ[۶].
- شأن، که هم افعال را شامل می‌شود و هم اقوال را، هم شامل شئون تکوینی است و هم تشریعی، و جمع آن امور است: إِنَّ ذَلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ[۷]، قُلْ إِنَّ الْأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ[۸]، وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي[۹]، أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ[۱۰]. یکی از جلوه‌های امر به معنای شأن، رهبری و زعامت جامعه بشری است: قَالَتْ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي أَمْرِي[۱۱] پیامبران الهی دارای چنین شأن و مقامی بوده‌اند: وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي[۱۲]، وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ[۱۳]»[۱۴].
پاسخ‌های دیگر
پرسش‌های وابسته
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ المفردات فی غریب القرآن، ص۲۴-۲۵.
- ↑ «به راستی خداوند به دادگری و نیکی کردن و ادای (حقّ) خویشاوند، فرمان می‌دهد و از کارهای زشت و ناپسند و افزونجویی، باز می‌دارد» سوره نحل، آیه ۹۰.
- ↑ «و خانواده‌ات را به نماز فرمان ده و بر آن شکیب کن» سوره طه، آیه ۱۳۲.
- ↑ «آگاه باشید که آفرینش و فرمان او را راست» سوره اعراف، آیه ۵۴.
- ↑ «فرمان او جز این نیست که چون چیزی را بخواهد بدو می‌گوید: باش! بی‌درنگ خواهد بود» سوره یس، آیه ۸۲.
- ↑ «و فرمان ما یک کلمه بیش نیست مانند یک چشم بر هم زدن» سوره قمر، آیه ۵۰.
- ↑ «بی‌گمان این از کارهایی است که آهنگ آن می‌کنند» سوره شوری، آیه ۴۳.
- ↑ «بگو: بی‌گمان یکسره کار با خداوند است» سوره آل عمران، آیه ۱۵۴.
- ↑ «و کارم را برای من آسان کن» سوره طه، آیه ۲۶.
- ↑ «و کار خود را به خداوند وا می‌گذارم» سوره غافر، آیه ۴۴.
- ↑ «(آنگاه) گفت: ای سرکردگان! در کار، به من نظر دهید» سوره نمل، آیه ۳۲.
- ↑ «و او را در کارم شریک ساز» سوره طه، آیه ۳۲.
- ↑ «و با آنها در کار، رایزنی کن» سوره آل عمران، آیه ۱۵۹.
- ↑ ربانی گلپایگانی، علی، امامت اهل بیت، ص ۴۸.