تفرق در فقه سیاسی
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تفرق (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- تَفَرّق: تفرقه انداختن، جدایی انداختن[۱]، فاصله افکندن، پراکندن و تفرقه بعد از تحقق جمع و مفهوم حقیقی آن ازهم‌پاشیدن جمع[۲]. اصل آن "فرق" به معنای تمییز و جدا کردن بین دو چیز[۳] در مقابل "جمع"[۴].
- ﴿وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا﴾[۵].
- ایجاد تفرقه و شکاف در جامعه که موجب از بین رفتن وفاق اجتماعی، همبستگی و وحدت جامعه می‌گردد، جامعه را آماده تشنج و بی‌ثباتی می‌کند. در جامعه متفرق و دارای شکاف، کوچک‌ترین حوادث تأثیرات عمیقی بر جای می‌نهند. مهم‌ترین راه مبارزه با تفرقه در جامعه قرآنی، تمسک به "حبل الله" یعنی کتاب خدا و سنّت است[۶]: ﴿وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا﴾[۷].
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۷.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۷۳.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۹۳.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۷۰.
- ↑ «و همگان به ریسمان خداوند بیاویزید و مپراکنید» سوره آل عمران، آیه ۱۰۳.
- ↑ سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۳، ص۳۶۹.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۹۲.