شهید در لغت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۵۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث شهید است. "شهید" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

«شهید» یعنی حاضر و ناظر بر امری. هنگامی که این واژه به طور مطلق به کار می‌رود، حضور و آگاهی کامل بر ظاهر و باطن چیزی و بر اعتقاد و عمل در غیب و شهادت را می‌رساند[۱].[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. برای توضیح بیشتر، ر.ک: برهان دوازدهم: آیه شهادت.
  2. فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل، ج۵ ص ۲۹.