امیة بن سعد بن زید طائی در تاریخ اسلامی
- اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث امیة بن سعد بن زید طائی است. "امیة بن سعد بن زید طائی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
«امیه» فرزند سعد، مکنی به ابو صمصام از قبیله طی و از یاران با وفا و شهدای کربلا به شمار آمده است.
امیه سوارکاری شجاع و قهرمانی با ایمان بود و به نقل برخی از مورخان ساکن کوفه و از تابعان و اصحاب امیرالمؤمنین(ع) بود و در جنگ‌های امیرالمؤمنین(ع) به ویژه جنگ صفین حضور فعال داشت او با شنیدن خبر آمدن امام حسین(ع) به کربلا در روزهای مداهنه، یعنی روزهای مذاکره که هنوز جنگی نبود که روزهای بین سوم محرم تا عاشوراست، با شماری دیگر از کوفه خارج شد و در شب هشتم محرم به کاروان حسینی پیوست و با آن حضرت بود تا آنکه در روز دهم محرم در حمله نخست سپاه عمر سعد، همراه شماری دیگر از یاران امام در مقابله با آنان به شهادت رسید[۱]. روحش شاد و با مولایش اباعبدالله الحسین(ع) محشور باد.[۲]
منابع
پانویس
- ↑ ابصارالعین، ص۱۷۱؛ اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱ و ج۳، ص۴۹۸؛ تنقیح المقال، ج۱، ص۱۵۳ و اصحاب امام علی(ع)، ج۱، ترجمه امیه.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۳۱۹-۳۲۰.