قیس بن مسهر صیداوی در تاریخ اسلامی
- اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث قیس بن مسهر صیداوی است. "قیس بن مسهر صیداوی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
شهادت قیس بن مسهر صیداوی
قیس بن مسهر، یکی از یاران امام حسین(ع) بود که در نهضت کوفه، نقش بسیار فعالی داشت. وی بارها از کوفه برای امام(ع) پیام برد و پیام امام(ع) را برای کوفیان، باز آورد.
از عقبة بن ابی عیزار نقل شده: امام حسین(ع) به چهار مردی که از کوفه آمده بودند،] فرمود: «به من خبر دهید که آیا فرستاده‌ام نزد شما آمد؟». گفتند: چه کسی؟ فرمود: «قیس بن مسهر صیداوی». گفتند: آری. حصین بن تمیم، او را دستگیر کرد و نزد ابن زیاد فرستاد. ابن زیاد به وی دستور داد تا تو و پدرت را لعنت کند. قیس بر تو و پدرت، درود فرستاد و ابن زیاد و پدرش را لعنت کرد و مردم را به یاری تو دعوت نمود و از آمدنت خبر داد. آن‌گاه ابن زیاد، دستور داد و از بالای قصر، [به پایین] پرتاب شد. چشمان حسین(ع) اشک‌آلود شد و نتوانست جلوی اشک‌هایش را بگیرد و فرمود: ««برخی از آنان به شهادت رسیدند و برخی از آنها در انتظار [شهادت] هستند و هرگز عقیده خود را] تغییر نداده‌اند»[۱]. بار خدایا! بهشت را منزلگاه ما و آنان، گردان و میان ما و آنان، در محل استقرار رحمتت و پاداش‌های ذخیره شده و مرغوب، جمع گردان»[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑
مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا
«از مؤمنان، کسانی هستند که به پیمانی که با خداوند بستند وفا کردند؛ برخی از آنان پیمان خویش را به جای آوردند و برخی چشم به راه دارند و به هیچ روی (پیمان خود را) دگرگون نکردند» سوره احزاب، آیه ۲۳.
- ↑ «قالَ [الإِمامُ الحُسَينُ(ع) لِلرِّجالِ الأَربَعِ الَّذينَ أقبَلوا مِنَ الكوفَةِ]: أخْبِرُونِي، فَهَلْ لَكُمْ بِرَسُولي إلَيْكُم؟ قَالوا: مَن هُوَ؟ قالَ: قَيْسُ بنُ مُسْهِرٍ الصَّيْدَاوِيُّ، فَقَالوا: نَعَمْ، أخَذَهُ الحُصَيْنُ بنُ تَمِيمٍ، فَبَعَثَ بِهِ إلَى ابنِ زِيادٍ، فَأَمَرَهُ ابنُ زِيادٍ أنْ يَلْعَنَكَ وَ يَلعَنَ أباكَ، فَصَلّى عَلَيْكَ وَ عَلى أبِيكَ وَ لَعَنَ ابنَ زِيادٍ وَ أبَاهُ، وَ دَعَا إلى نُصْرَتِكَ، وَ أخْبَرَهُم بِقُدُومِكَ، فَأَمَرَ بِهِ ابنُ زِيادٍ فَاُلقِيَ مِنْ طَمَارِ القَصْرِ. فَتَرَقرَقَت عَيْنَاً حُسَينٍ(ع) وَ لَمْ يَمْلِك دَمْعَهُ، ثُمَّ قالَ: «فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَّن يَنْتَظِرُ وَ مَا بَدَّلُواْ تَبْدِيلاً، اللّهُمَّ اجْعَلْ لَنَا وَلَهُمُ الجَنَّةَ نُزُلاً، وَاجْمَعْ بَيْنَنا وبَينَهُم في مُستَقَرٍّ مِن رَحمَتِكَ، وَ رَغائِبَ مَذْخُورِ ثَوابِكَ» (تاریخ الطبری، ج۵، ص۴۰۵).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۳۵۷.
