بحث:فطرت

فِطرت: سرشت، خلقت، آفرینش، طبیعت و خصلتی که خداوند در آغاز آفرینش هر چیز از جمله انسان در آن نهاده است. اصل معنای آن شکافتن است و آفرینش هم نوعی شکافتن پرده عدم و به وجود آوردن چیزی است. به صفاتی که در نهاد هر انسان قرار دارد، امور فطری گفته می‌‌شود. در قرآن چندین بار از "فطرة الله" سخن به میان آمده است و اشاره به فطرت توحیدی انسان است. گرایش به خدا و معبود، در سرشت هر انسان است و طبق روایات، هر انسانی که به دنیا می‌‌آید، با فطرت توحیدی و حق‌گرایی متولد می‌‌شود، اما عوامل بیرونی او را از مسیر فطرت جدا می‌‌کنند و به کفر و فسق و گمراهی می‌‌کشانند. معتقدیم که اسلام و دستورهای دین، با فطرت بشری سازگار است و قرآن هم دین را فطری بشر می‌‌داند﴿فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ﴾.

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: