حطیمة بن وهاد
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
حطیمة بن وهّاد را «ریاض الشّهاده» در ضمن داستانی آورده، که مضمونش چنین است: ابودجانه و محمد بن مقداد باهم از امام(ع) اجازه نبرد خواستند. آن بزرگوار اجازه دادند. آن دو به میدان رفتند و شماری از دشمنان را به هلاکت رساندند. هنگامی که خواستند از میدان برگردند در محاصرۀ دشمن قرار گرفتند، سعد غلام امیرالمؤمنین(ع) با پنج تن از دوستان آن حضرت که حطیمة بن وهاد هم در میان‌شان بود، به کمک آن دو تن شتافتند. اما بر اثر حملات گسترده و ضربت‌های متوالی دشمن هر هشت تن به شهادت رسیدند[۱].
روضة الشهداء هم همین جریان را نقل کرده، اما به جای «حطیمة»، «حنطمه» آورده است[۲]. از این رو معلوم می‌شود که اینها یکی هستند و دو تا نیستند.[۳]
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ ریاض الشهاده، ج۲، ص۱۵۸.
- ↑ روضة الشهداء، ص۳۸۸، نشر نوید اسلام.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۱۵۲.