حطیمة بن وهاد
مقدمه
حطیمة بن وهّاد را «ریاض الشّهاده» در ضمن داستانی آورده، که مضمونش چنین است: ابودجانه و محمد بن مقداد باهم از امام S اجازه نبرد خواستند. آن بزرگوار اجازه دادند. آن دو به میدان رفتند و شماری از دشمنان را به هلاکت رساندند. هنگامی که خواستند از میدان برگردند در محاصرۀ دشمن قرار گرفتند، «سعد» غلام امیرالمؤمنین S با پنج تن از دوستان آن حضرت که حطیمة بن وهاد هم در میانشان بود، به کمک آن دو تن شتافتند. اما بر اثر حملات گسترده و ضربتهای متوالی دشمن هر هشت تن به شهادت رسیدند[۱].
روضة الشهداء هم همین جریان را نقل کرده، اما به جای «حطیمة»، «حنطمه» آورده است[۲]. از این رو معلوم میشود که اینها یکی هستند و دو تا نیستند.[۳]
منابع
- جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ ریاض الشهاده، ج۲، ص۱۵۸.
- ↑ روضة الشهداء، ص۳۸۸، نشر نوید اسلام.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۱۵۲.