حطیمة بن وهاد

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

حطیمة بن وهّاد را «ریاض الشّهاده» در ضمن داستانی آورده، که مضمونش چنین است: ابودجانه و محمد بن مقداد باهم از امام S اجازه نبرد خواستند. آن بزرگوار اجازه دادند. آن دو به میدان رفتند و شماری از دشمنان را به هلاکت رساندند. هنگامی که خواستند از میدان برگردند در محاصرۀ دشمن قرار گرفتند، «سعد» غلام امیرالمؤمنین S با پنج تن از دوستان آن حضرت که حطیمة بن وهاد هم در میان‌شان بود، به کمک آن دو تن شتافتند. اما بر اثر حملات گسترده و ضربت‌های متوالی دشمن هر هشت تن به شهادت رسیدند[۱].

روضة الشهداء هم همین جریان را نقل کرده، اما به جای «حطیمة»، «حنطمه» آورده است[۲]. از این رو معلوم می‌شود که اینها یکی هستند و دو تا نیستند.[۳]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. ریاض الشهاده، ج۲، ص۱۵۸.
  2. روضة الشهداء، ص۳۸۸، نشر نوید اسلام.
  3. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۱۵۲.