عبدالله بن ابی سفیان بن حارث
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
ابوالهیاج، عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم الهاشمی، نام مادرش «فقمه» یا «نسمه» دختر همام بن ارقم اسدی، صحابی و پدرش پسر عمو و برادر رضاعی پیامبر(ع) بود[۱]؛ و از آن حضرت(ص) نقل حدیث کرده است.
وی شاعر بوده و اشعاری نیز در مدح امام علی(ع) سروده است. عبدالله پس از شنیدن عیب‌جویی و طعن عمروعاص بر بنی‌هاشم وی را مورد عتاب و سرزنش قرار داد[۲].
آورده‌اند که وی پس از وفات رسول الله(ص) به امام علی بن ابی‌طالب(ع) گروید و همراه آن حضرت در جنگ‌ها شرکت جُست و سپس به امام حسین(ع) پیوست و با آن حضرت(ع) در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسید[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ الاصابة، ج۷، ص۱۵۱.
- ↑ الاصابه، ج۴، ص۱۰۱-۱۰۲؛ مجالس المؤمنین، ج۱، ص۲۰۰-۲۰۱؛ رمز المصیبه، ج۲، ص۱۶۱-۱۶۲؛ یاران پایدار، ص۱۰۰.
- ↑ یاران پایدار، ص۲۰۰.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۲۲۸-۲۲۹.