عمر بن مطاع جعفی
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
«عمر»[۱] فرزند مطاع جعفی مردی شجاع و نامدار بود[۲]. اصالت یمنی داشت[۳] و احتمالاً در کوفه می‌زیسته. نقل کرده‌اند که در روز عاشورا از امام حسین(ع) اجازه میدان رفتن گرفت و در ضمن مبارزه به تجلیل از آن حضرت پرداخت[۴].
خوارزمی رجز او را این گونه نقل کرده است:
| اَنَا بْنُ جُعْفي واَبي مَطاعٌ | وَ في یَمیني مُرْهِفٌ قَطّاعٌ | |
| وَاَسْمَرٌ سِنانُهُ لَماعٌ | یُری لَهُ مِنْ ضَوْئِهِ شُعاعٌ | |
| قَدْ طابَ لي في یَوْمي الْقَراعُ | دُونَ حُسَیْنٍ وَلَهُ الدِّفاعٌ |
- من پسر جعفی هستم و پدرم مطاع است و در دستم شمشیری برّنده می‌باشد؛ و نیزه‌ای که پیکان آن می‌درخشد و پرتوافشانی آن دیده می‌شود؛ امروز جنگیدن در راه حسین(ع) برای من گوارا است و از او باید دفاع کرد.
برخی علاوه بر رجز فوق، ابیات زیر را نیز در ادامۀ رجز او آورده‌اند:
| یُرْجی بِذاکَ الْفَوْزُ وَالدِّفاعُ | عَنْ حَرِّ نارٍ حینَ لَاامْتِناعُ | |
| صَلّی عَلَیهِ المَلِکُ المَطاعُ | [۵] |
- امیدوارم با این کار رستگار شوم و گرمی آتش را در روزی که بازدارنده‌ای نیست، از خود دور کنم؛ درود خدای اطاعت شده بر او (حسین(ع)) باد.
او پیوسته جهاد کرد تا به فیض شهادت نایل آمد[۶].[۷]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ نام وی را برخی عمرو نیز گفته‌اند (انصارالحسین، شمس الدین، ص۱۰۵، الدار الاسلامیة).
- ↑ ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۴۱.
- ↑ انصار الحسین(ع)، ص۱۰۵، الدار الاسلامیة.
- ↑ عشره کامله، ص۳۹۴.
- ↑ ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۰۰.
- ↑ مقتل الحسین، خوارزمی، ج۲، ص۲۲، انوارالهدی.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۲۷۹-۲۸۰.