بحث:فاطمه معصومه
مقدمه
حضرت معصومه (س) دختر امام هفتم حضرت موسی بن جعفر(ع) و خواهر امام رضا(ع) است. وی روز اول ذی القعده سال ۱۷۳ قمری در مدینه به دنیا آمد. از طرف مادر، نسب او به امام حسن مجتبی(ع) و از طرف پدر به امام حسین(ع) می‌رسد.
این بانوی بافضیلت که به "کریمه اهل بیت" معروف است، برترین دختران امام کاظم(ع) به شمار می‌رود و امامان او را به عظمت ستوده‌اند. وی پس از عزیمت حضرت رضا(ع) به ایران، همراه جمعی از برادران و بستگان خویش به شوق دیدار برادر، در سال ۲۰۱ هجری به ایران آمد. در ساوه بیمار شد، از آنجا به قم آمد و هفده روز پس از ورود به قم، در روز ۱۰ ربیع الثانی ۲۰۱ هجری درگذشت و در زمینی به نام "بابلان" به خاک سپرده شد. از آنجا که از او و از شهر قم ستایش فراوان شده است، کم‌کم این شهر موقعیت ویژه‌ای یافت و در کنار بارگاه او حوزه علمیه قم شکل گرفت.
امروز قم که مدفن اوست، یکی از مقدس‌ترین شهرهاست که در نشر علوم اهل بیت، نقش بسزایی دارد و سالانه میلیون‌ها نفر به زیارت قبر مطهرش می‌آیند[۱].
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۱۶۹.