نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Bahmani(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۸ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۸ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۱ توسط Bahmani(بحث | مشارکتها)
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
بیان ادله روایی
روایاتی که دلالت میکنند بر اینکه، اهل بیت(علیهم السلام) به همه حقایق قرآن کریم علم دارند، فراوان است و در اینجا، به بخشی از آنها اشاره میشود:
ابن شاذان، از اصحاب امام رضا(علیه السلام) در مورد علم امام به قرآن مینویسد: «هیچ اختلاف و نزاعی وجود ندارد که حلال و حرام قرآن و به¬طور کلی قرآن تمام و کمال نزد ائمه است.»[۱]
امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «ماییم والیان امر خدا و مخزن علم خدا.»[۲]
حضرت علی(علیه السلام) فرمود: «هیچ آیه¬ای از قرآن کریم بر پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) نازل نشده مگر اینکه بر من خوانده و املا نمود و من آن را با خط خود نوشتم و پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) تأویل، تفسیر، ناسخ، منسوخ، محکم، متشابه، عام و خاص آن را به من آموختند.»[۱۵]
جابر از امام باقر(علیه السلام) نقل کرده فرمودند: «هیچ کس نمیتواند ادعا کند که از ظاهر و باطن قرآن به طور کامل آگاه است، مگر اوصیا و جانشینان پیامبر(علیهم السلام).»[۱۶]
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل میشوید:
↑ر.ک. اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص۷۵ و ۷۶