عبدالله بن عروه غفاری در تراجم و رجال
مقدمه
«السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ وَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ ابْنَيْ عُرْوَةَ بْنِ حَرَّاقٍ الْغِفَارِيَّيْنِ»[۱].
عبد الله فرزند عروة بن حرّاق غفاری، از قبیله "بنی غفار" است.
عبدالله و برادرش عبدالرحمن بن عروه غفاری هر دو از اشراف و دلاوران کوفه بودند. جدشان حرّاق از یاران علی(ع) بود و در جنگ‌های سه گانه آن حضرت جمل، صفین و نهروان شرکت داشت. این دو برادر در کربلا خدمت امام حسین(ع) شرفیاب شدند و در خدمت امام(ع) تا روز عاشورا بودند.
در روز عاشورا عبدالله بن عروه غفاری و عبدالرحمن بن عروه غفاری به محضر امام رسیدند و در حالی که می‌گریستند، اعلام وفاداری و جانبازی کردند و امام(ع) در حقّ آنان دعای خیر کرد. این دو برادر با اذن امام(ع) و در کنار آن حضرت به مصاف دشمن رفتند و در حالی که یکی از ایشان رجز می‌خواند و دیگری آن را تکمیل می‌کرد.
این دو برادر شجاعانه جنگیدند تا بیست نفر را به هلاکت رساندند سپس خود به شهادت رسیدند. بنا به گفته سروی، عبدالله بن عروه غفاری در حمله نخستین کشته شد و عبدالرحمن بن عروه غفاری در جنگ تن به تن و برخی گفته‌اند که هر دو در جنگ تن به تن کشته شدند [۲].[۳]
جستارهای وابسته
- عبدالرحمن بن عروه غفاری (برادر)
منابع
پانویس
- ↑ زیارت ناحیه مقدسه، بحارالانوار، ج۴۵، ص۷۱.
- ↑ ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۴۴۲؛ نفس المهموم، ص۲۷۰؛ ابصار العین، ص۱۵۳؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۹۸.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۹۴-۸۹۵.