خذل در فقه سیاسی
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خذل (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- ترک نصرت و یاری[۱]، یاری نرساندن[۲]، فروگذاشتن، سرشکستگی[۳] و واگذاشتن کسی که گمان یاری از او می‌رفت[۴].
وَإِنْ يَخْذُلْكُمْ فَمَنْ ذَا الَّذِي يَنْصُرُكُمْ مِنْ بَعْدِهِ
[۵].- واژه خذلان از اصطلاحاتی است که خداوند تعالی در قرآن کریم، غیر مؤمنان و تابعان شیطان را بدان هشدار و انذار می‌دهد. خذلان تنها امر آخرتی نیست؛ بلکه در دنیا نیز باعث تنهایی و سرگشتگی انسان می‌گردد[۶].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۱.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۲۴۴.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۹.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۲۷.
- ↑ «اگر خداوند یاریتان کند هیچ کس بر شما چیره نخواهد شد و اگر شما را واگذارد پس از او کیست که یاریتان دهد؟ و مؤمنان باید تنها بر خداوند توکل کنند» سوره آل عمران، آیه ۱۶۰.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۴۹-۲۵۰.