ابراهیم بن مالک اشتر
| ابراهیم | |
|---|---|
 | |
| محل زندگی | کوفه |
| دین | اسلام |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | جندب بن کعب ازدی؛ ابوذر غفاری؛ عمر بن خطاب؛ مالک بن حارث نخعی |
| شاگردان | مجاهد بن جبر قرشی؛ مالک اشتر نخعی |
ابراهیم بن مالک اشتر مردی شجاع، خطیبی سخنور و شاعری توانا و همواره پیشگام در جنگ‌ها و از رؤسای قبیله نخع بود. ابراهیم برای حمایت از خون‌خواهی سیدالشهدا(ع) به قیام مختار در کوفه پیوست و ارکان حکومت او را تثبیت کرد، ولی تا آخر با مختار باقی نماند. وی با مصعب بن زبیر به جنگ عبدالملک بن مروان رفت و در سال ۷۱ یا ۷۲ هجری کشته شد و نزدیکی سامرا به خاک سپرده شد.
مقدمه
ابراهیم فرزند مالک اشتر مردی شجاع، خطیبی سخنور و شاعری توانا و همواره پیشگام در جنگ‌ها و از رؤسای قبیله نخع بود. او در نوجوانی همراه پدرش مالک اشتر در جنگ صفین در رکاب حضرت علی(ع) با سپاه معاویه مردانه جنگید و امام و پیشوای خود را یاری کرد[۱].[۲]
شجاعت ابراهیم در نبرد صفین
نصر بن مزاحم نقل می‌کند: هنگامی که معاویه در صفین، عمر و عاص را با لشکری از گروه حمیر و یحصب به میدان فرستاد، مالک اشتر مقابل آنها آمد و قصد مبارزه با فرمانده گروه؛ یعنی عمر و عاص را کرد، اما همین که عمر و عاص وی را شناخت، سست شد و ترسید، ولی از روی خجالت در صحنه باقی ماند و چند نوبتی بین او و مالک اشتر چند نیزه رد و بدل شد، اما عمر و عاص چون نتوانست با مالک اشتر مقابله کند از صحنه جنگ فرار کرد و با شرمندگی به سپاه معاویه بازگشت. پس از این اقدام، جوانی از گروه حمیر، عمر و عاص را ملامت کرد و پرچم را از وی گرفت و به میدان آمد و در حالی که رجز می‌خواند و جولان می‌داد، مبارز می‌طلبید. مالک اشتر پسر خود ابراهیم را فراخواند و گفت: پرچم را بگیر، بهتر است که جوان به جنگ جوان برود.
ابراهیم، پرچم را گرفت و پیش رفت و در حالی که رجز می‌خواند، به جوان حمیری حمله کرد و هرکدام از این دو مبارز به یک دیگر نیزه زدند تا سرانجام جوان حمیری به شمشیر دلاورانه ابراهیم از پای درآمد و به هلاکت رسید[۳].[۴]
ابراهیم در خون‌خواهی از سیدالشهدا(ع)
ابراهیم برای حمایت از خون‌خواهی سیدالشهدا(ع) به قیام مختار در کوفه پیوست و ارکان حکومت او را پابرجا و تثبیت کرد، ولی تا آخر با مختار باقی نماند. وی هم چنین با مصعب بن زبیر به جنگ عبدالملک بن مروان رفت و بالاخره در سال ۷۱ یا ۷۲ هجری در معرکه قتال کشته شد و در نزدیکی سامرا به خاک سپرده شد. مصعب بن زبیر در فراق ابراهیم و کوتاهی مردم عراق می‌گفت: ای ابراهیم، دیگر مثل ابراهیم برای من نیست[۵].[۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ اعیان الشیعه، ج۲، ص۲۰۰.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۰.
- ↑ وقعة صفین، ص۴۴۰.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۰-۵۱.
- ↑ يا إبراهيم، و لا إبراهيم لي اليوم؛ ر.ک: اعیان الشیعه، ج۲، ص۲۰۰.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۰-۵۱.